| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 464 |
|
| وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (48) |
| و [نتيجه] گناهانى که مرتکب شده‌اند، برايشان ظاهر مى‌شود، و آنچه را که بدان ريشخند مى‌کردند، آنها را فرا مى‌گيرد. (48) |
| فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (49) |
| و چون انسان را آسيبى رسد، ما را فرا مى‌خواند؛ سپس چون نعمتى از جانب خود به او عطا کنيم مى‌گويد: «تنها آن را به دانش خود يافته‌ام». نه چنان است، بلکه آن آزمايشى است، ولى بيشترشان نمى‌دانند. (49) |
| قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (50) |
| قطعاً کسانى که پيش از آنان بودند [نيز] اين [سخن] را گفتند و آنچه به دست آورده بودند، کارى برايشان نکرد. (50) |
| فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (51) |
| تا [آنکه] کيفر آنچه مرتکب شده بودند، بديشان رسيد و کسانى از اين [گروه] که ستم کرده‌اند، به زودى نتايج سوء آنچه مرتکب شده‌اند، بديشان خواهد رسيد و آنان درمانده‌کننده [ما] نيستند. (51) |
| أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52) |
| آيا ندانسته‌اند که خداست که روزى را براى هر کس که بخواهد، گشاده يا تنگ مى‌گرداند؟ قطعاً در اين [اندازه‌گيرى] براى مردمى که ايمان دارند نشانه‌هايى [از حکمت] است. (52) |
| ۞ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (53) |
| بگو: «اى بندگان من -که بر خويشتن زياده‌روى روا داشته‌ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همه گناهان را مى‌آمرزد، که او خود آمرزنده مهربان است. (53) |
| وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (54) |
| و پيش از آنکه شما را عذاب در رسد، و ديگر يارى نشويد، به سوى پروردگارتان بازگرديد، و تسليم او شويد. (54) |
| وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (55) |
| و پيش از آنکه به طور ناگهانى و در حالى که حدس نمى‌زنيد شما را عذاب دررسد، نيکوترين چيزى را که از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل آمده است پيروى کنيد.» (55) |
| أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56) |
| تا آنکه [مبادا] کسى بگويد: «دريغا بر آنچه در حضور خدا کوتاهى ورزيدم؛ بى‌ترديد من از ريشخندکنندگان بودم.» (56) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |