| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 465 |
|
| أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) |
| يا بگويد: «اگر خدايم هدايت مى‌کرد، مسلماً از پرهيزگاران بودم.» (57) |
| أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) |
| يا چون عذاب را ببيند، بگويد: «کاش مرا برگشتى بود تا از نيکوکاران مى‌شدم.» (58) |
| بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59) |
| [به او گويند:] آرى، نشانه‌هاى من بر تو آمد و آنها را تکذيب کردى و تکبّر ورزيدى و از [جمله] کافران شدى. (59) |
| وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَكَبِّرِينَ (60) |
| و روز قيامت کسانى را که بر خدا دروغ بسته‌اند رو سياه مى‌بينى، آيا جاى سرکشان در جهنم نيست؟ (60) |
| وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) |
| و خدا کسانى را که تقوا پيشه کرده‌اند، به [پاس] کارهايى که مايه رستگارى‌شان بوده، نجات مى‌دهد. عذاب به آنان نمى‌رسد و غمگين نخواهند گرديد. (61) |
| اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (62) |
| خدا آفريدگار هر چيزى است، و اوست که بر هر چيز نگهبان است. (62) |
| لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (63) |
| کليدهاى آسمان و زمين از آن اوست، و کسانى که نشانه‌هاى خدا را انکار کردند، آنانند که زيانکارانند. (63) |
| قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (64) |
| بگو: «اى نادانان، آيا مرا وادار مى‌کنيد که جز خدا را بپرستم؟» (64) |
| وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (65) |
| و قطعاً به تو و به کسانى که پيش از تو بودند وحى شده است: «اگر شرک ورزى حتماً کردارت تباه و مسلماً از زيانکاران خواهى شد.» (65) |
| بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ (66) |
| بلکه خدا را بپرست و از سپاسگزاران باش. (66) |
| وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (67) |
| و خدا را آنچنان که بايد به بزرگى نشناخته‌اند، و حال آنکه روز قيامت زمين يکسره در قبضه [قدرت] اوست، و آسمانها در پيچيده به دست اوست؛ او منزّه است و برتر است از آنچه [با وى] شريک مى‌گردانند. (67) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |