| سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 500 |
|
| قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) |
| به کسانى که ايمان آورده‌اند بگو تا از کسانى که به روزهاى [پيروزى] خدا اميد ندارند درگذرند، تا [خدا هر] گروهى را به [سبب] آنچه مرتکب مى‌شده‌اند به مجازات رساند. (14) |
| مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (15) |
| هر که کارى شايسته کند، به سود خود اوست، و هر که بدى کند به زيانش باشد. سپس به سوى پروردگارتان برگردانيده مى‌شويد. (15) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (16) |
| و به يقين، فرزندان اسرائيل را کتاب [تورات] و حکم و پيامبرى داديم و از چيزهاى پاکيزه روزيشان کرديم و آنان را بر مردم روزگار برترى داديم. (16) |
| وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ ۖ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (17) |
| و دلايل روشنى در امر [دين] به آنان عطا کرديم، و جز بعد از آنکه علم برايشان [حاصل] آمد، [آن هم] از روى رشک و رقابت ميان خودشان، دستخوش اختلاف نشدند. قطعاً پروردگارت روز قيامت ميانشان در باره آنچه در آن اختلاف مى‌کردند، داورى خواهد کرد. (17) |
| ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (18) |
| سپس تو را در طريقه آيينى [که ناشى] از امر [خداست] نهاديم. پس آن را پيروى کن، و هوسهاى کسانى را که نمى‌دانند پيروى مکن. (18) |
| إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ (19) |
| آنان هرگز در برابر خدا از تو حمايت نمى‌کنند [و به هيچ وجه به کار تو نمى‌آيند ] و ستمگران بعضى‌شان دوستان بعضى [ديگر]ند، و خدا يار پرهيزگاران است. (19) |
| هَٰذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (20) |
| اين [کتاب] براى مردم، بينش‌بخش و براى قومى که يقين دارند، رهنمود و رحمتى است. (20) |
| أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (21) |
| آيا کسانى که مرتکب کارهاى بد شده‌اند پنداشته‌اند که آنان را مانند کسانى قرار مى‌دهيم که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند [به طورى که] زندگى آنها و مرگشان يکسان باشد؟ چه بد داورى مى‌کنند. (21) |
| وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (22) |
| و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است، و تا هر کسى به [موجب] آنچه به دست آورده پاداش يابد، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |