| سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 532 |
|
| رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) |
| پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر. (17) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (18) |
| مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) |
| دو دريا را [به گونه‌اى] روان کرد [که] با هم برخورد کنند. (19) |
| بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ (20) |
| ميان آن دو، حد فاصلى است که به هم تجاوز نمى‌کنند. (20) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (21) |
| يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) |
| از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد. (22) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (23) |
| وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24) |
| و او راست در دريا سفينه‌هاى بادبان‌دار بلند همچون کوهها. (24) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (25) |
| كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) |
| هر چه بر [زمين] است فانى‌شونده است. (26) |
| وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) |
| و ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند. (27) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (28) |
| يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29) |
| هر که در آسمانها و زمين است از او درخواست مى‌کند. هر زمان، او در کارى است. (29) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (30) |
| سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31) |
| اى جن و انس، زودا که به شما بپردازيم. (31) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (32) |
| يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33) |
| اى گروه جنّيان و انسيان، اگر مى‌توانيد از کرانه‌هاى آسمانها و زمين به بيرون رخنه کنيد، پس رخنه کنيد. [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمى‌کنيد. (33) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (34) |
| يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35) |
| بر سر شما شراره‌هايى از [نوع] تفته آهن و مس فرو فرستاده خواهد شد، و [از کسى] يارى نتوانيد طلبيد. (35) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (36) |
| فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37) |
| پس آنگاه که آسمان از هم شکافد و چون چرم گلگون گردد. (37) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (38) |
| فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39) |
| در آن روز، هيچ انس و جنى از گناهش پرسيده نشود. (39) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (40) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |