| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 536 |
|
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) |
| آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز، (51) |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) |
| قطعاً از درختى که از زقّوم است خواهيد خورد. (52) |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) |
| و از آن شکمهايتان را خواهيد آکند. (53) |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) |
| و روى آن از آب جوش مى‌نوشيد؛ (54) |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) |
| [مانند] نوشيدن اشتران تشنه. (55) |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56) |
| اين است پذيرايى آنان در روز جزا. (56) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57) |
| ماييم که شما را آفريده‌ايم، پس چرا تصديق نمى‌کنيد؟ (57) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58) |
| آيا آنچه را [که به صورت نطفه] فرو مى‌ريزيد ديده‌ايد؟ (58) |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59) |
| آيا شما آن را خلق مى‌کنيد يا ما آفريننده‌ايم؟ (59) |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60) |
| ماييم که ميان شما مرگ را مقدر کرده‌ايم و بر ما سبقت نتوانيد جست؛ (60) |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61) |
| [و مى‌توانيم] امثال شما را به جاى شما قرار دهيم و شما را [به صورت] آنچه نمى‌دانيد پديدار گردانيم. (61) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| و قطعاً پديدار شدن نخستين خود را شناختيد؛ پس چرا سر عبرت گرفتن نداريد؟ (62) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63) |
| آيا آنچه را کشت مى‌کنيد، ملاحظه کرده‌ايد؟ (63) |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64) |
| آيا شما آن را [بى‌يارى ما] زراعت مى‌کنيد، يا ماييم که زراعت مى‌کنيم؟ (64) |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65) |
| اگر بخواهيم قطعاً خاشاکش مى‌گردانيم، پس در افسوس [و تعجب] مى‌افتيد. (65) |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66) |
| [و مى‌گوييد:] «واقعاً ما زيان زده‌ايم، (66) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67) |
| بلکه ما محروم شدگانيم.» (67) |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68) |
| آيا آبى را که مى‌نوشيد ديده‌ايد؟ (68) |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69) |
| آيا شما آن را از [دل] ابر سپيد فرود آورده‌ايد، يا ما فرودآورنده‌ايم؟ (69) |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70) |
| اگر بخواهيم آن را تلخ مى‌گردانيم، پس چرا سپاس نمى‌داريد؟ (70) |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71) |
| آيا آن آتشى را که برمى‌افروزيد ملاحظه کرده‌ايد؟ (71) |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72) |
| آيا شما [چوب] درخت آن را پديدار کرده‌ايد، يا ما پديدآورنده‌ايم؟ (72) |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73) |
| ما آن را [مايه] عبرت و [وسيله] استفاده براى بيابانگردان قرار داده‌ايم. (73) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74) |
| پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. (74) |
| ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75) |
| نه [چنين است که مى‌پنداريد]، سوگند به جايگاه‌هاى [ويژه و فواصل معيّن] ستارگان. (75) |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) |
| اگر بدانيد، آن سوگندى سخت بزرگ است! (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |