| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | صفحه 538 |
|
| هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا ۖ وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (4) |
| اوست آن کس که آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد؛ آنگاه بر عرش استيلا يافت. آنچه در زمين درآيد و آنچه از آن برآيد و آنچه در آن بالارود [همه را] مى‌داند. و هر کجا باشيد او با شماست، و خدا به هر چه مى‌کنيد بيناست. (4) |
| لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (5) |
| فرمانروايى [مطلق] آسمانها و زمين از آن اوست، و [جمله] کارها به سوى خدا بازگردانيده مى‌شود. (5) |
| يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۚ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (6) |
| شب را در روز درمى‌آورد و روز را [نيز] در شب درمى‌آورد، و او به راز دلها داناست. (6) |
| آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ ۖ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ (7) |
| به خدا و پيامبر او ايمان آوريد، و از آنچه شما را در [استفاده از] آن، جانشين [ديگران] کرده، انفاق کنيد. پس کسانى از شما که ايمان آورده و انفاق کرده باشند، پاداش بزرگى خواهند داشت. (7) |
| وَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۙ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (8) |
| و شما را چه شده که به خدا ايمان نمى‌آوريد و [حال آنکه] پيامبر [خدا] شما را دعوت مى‌کند تا به پروردگارتان ايمان آوريد، و اگر مؤمن باشيد، بى‌شک [خدا] از شما پيمان گرفته است. (8) |
| هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (9) |
| او همان کسى است که بر بنده خود آيات روشنى فرو مى‌فرستد، تا شما را از تاريکيها به سوى نور بيرون کشاند. و در حقيقت، خدا [نسبت] به شما سخت رئوف و مهربان است. (9) |
| وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (10) |
| و شما را چه شده که در راه خدا انفاق نمى‌کنيد و [حال آنکه] ميراث آسمانها و زمين به خدا تعلق دارد؟ کسانى از شما که پيش از فتح [مکه] انفاق و جهاد کرده‌اند، [با ديگران] يکسان نيستند. آنان از [حيث ]درجه بزرگتر از کسانى‌اند که بعداً به انفاق و جهاد پرداخته‌اند. و خداوند به هر کدام وعده نيکو داده است، و خدا به آنچه مى‌کنيد آگاه است. (10) |
| مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ (11) |
| کيست آن کس که به خدا وامى نيکو دهد تا [نتيجه‌اش را] براى وى دوچندان گرداند و او را پاداشى خوش باشد؟ (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |