| سوره 69 | سوره مبارکه الحاقة | صفحه 568 |
|
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35) |
| پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست. (35) |
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36) |
| و خوراکى جز چرکابه ندارد، (36) |
| لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37) |
| که آن را جز خطاکاران نمى‌خورند. (37) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) |
| پس نه [چنان است که مى‌پنداريد]، سوگند ياد مى‌کنم به آنچه مى‌بينيد، (38) |
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) |
| و آنچه نمى‌بينيد، (39) |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40) |
| که [قرآن] قطعاً گفتار فرستاده‌اى بزرگوار است. (40) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (41) |
| و آن گفتار شاعرى نيست [که] کمتر [به آن] ايمان داريد. (41) |
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (42) |
| و نه گفتار کاهنى [که] کمتر [از آن] پند مى‌گيريد. (42) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (43) |
| [پيام] فرودآمده‌اى است از جانب پروردگار جهانيان. (43) |
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44) |
| و اگر [او] پاره‌اى گفته‌ها بر ما بسته بود، (44) |
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45) |
| دست راستش را سخت مى‌گرفتيم، (45) |
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46) |
| سپس رگ قلبش را پاره مى‌کرديم، (46) |
| فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47) |
| و هيچ يک از شما مانع از [عذاب] او نمى‌شد. (47) |
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (48) |
| و در حقيقت، [قرآن] تذکارى براى پرهيزگاران است. (48) |
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (49) |
| و ما به راستى مى‌دانيم که از [ميان] شما تکذيب‌کنندگانى هستند. (49) |
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
| و آن واقعاً بر کافران حسرتى است. (50) |
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51) |
| و اين [قرآن]، بى‌شبهه، حقيقتى يقينى است. (51) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52) |
| پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. (52) |
| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) |
| پرسنده‌اى از عذاب واقع‌شونده‌اى پرسيد، (1) |
| لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) |
| که اختصاص به کافران دارد [و] آن را بازدارنده‌اى نيست. (2) |
| مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) |
| [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است. (3) |
| تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4) |
| فرشتگان و روح، در روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى «او» بالا مى‌روند. (4) |
| فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5) |
| پس صبر کن، صبرى نيکو. (5) |
| إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6) |
| زيرا آنان [عذاب] را دور مى‌بينند، (6) |
| وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7) |
| و [ما] نزديکش مى‌بينيم. (7) |
| يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8) |
| روزى که آسمانها چون فلز گداخته شود، (8) |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9) |
| و کوهها چون پشم زده گردد، (9) |
| وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10) |
| و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد، (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |