فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه آیتی

قرآن ترجمه آیتی

سوره 75

سوره مبارکه القيامة

صفحه 578
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
چنين نيست که شما مى‌پنداريد (و دلايل معاد را کافى نمى‌دانيد)؛ بلکه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (و هوسرانى بى‌قيد و شرط را)! (20)
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
و آخرت را رها مى‌کنيد! (21)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (22)
(آرى) در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است، (22)
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
و به پروردگارش مى‌نگرد! (23)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم کشيده است، (24)
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
زيرا مى‌داند عذابى در پيش دارد که پشت را در هم مى‌شکند! (25)
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
چنين نيست (که انسان مى‌پندارد! او ايمان نمى‌آورد) تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد، (26)
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
و گفته شود: «آيا کسى هست که(اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (27)
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
و به جدائى از دنيا يقين پيدا کند، (28)
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
و ساق پاها (از سختى جان دادن) به هم بپيچد! (29)
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
(آرى) در آن روز مسير همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30)
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
(در آن روز گفته مى‌شود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند، (31)
وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
بلکه تکذيب کرد و روى‌گردان شد، (32)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى که متکبّرانه قدم برمى‌داشت! (33)
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
(با اين اعمال) عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر! (34)
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
سپس عذاب الهى براى تو شايسته‌تر است، شايسته‌تر! (35)
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (36)
آيا انسان گمان مى‌کند بى‌هدف رها مى‌شود؟! (36)
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
آيا او نطفه‌اى از منى که در رحم ريخته مى‌شود نبود؟! (37)
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
سپس بصورت خون‌بسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت، (38)
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (39)
و از او دو زوج مرد و زن آفريد! (39)
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
آيا چنين کسى قادر نيست که مردگان را زنده کند؟! (40)
سوره 76

سوره مبارکه الانسان

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا (1)
آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت که چيز قابل ذکرى نبود؟! (1)
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم، و او را مى‌آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم! (2)
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3)
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (4)
ما براى کافران، زنجيرها و غُلها و شعله‌هاى سوزان آتش آماده کرده‌ايم! (4)
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (5)
به يقين ابرار (و نيکان) از جامى مى‌نوشند که با عطر خوشى آميخته است، (5)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 578صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی