| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 580 |
|
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26) |
| و بخشى از شب را در برابر او سجده کن و شب[هاى] دراز، او را به پاکى بستاى. (26) |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27) |
| اينان دنياى زودگذر را دوست دارند، و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت سر مى‌افکنند. (27) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28) |
| ماييم که آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار کرده‌ايم، و چون بخواهيم، [آنان را] به نظايرشان تبديل مى‌کنيم. (28) |
| إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29) |
| اين [آيات،] پندنامه‌اى است. تا هر که خواهد، راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد. (29) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30) |
| و تا خدا نخواهد، [شما] نخواهيد خواست؛ قطعاً خدا داناى حکيم است. (30) |
| يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31) |
| هر که را خواهد، به رحمت خويش در مى‌آورد، و براى ظالمان عذابى پردرد آماده کرده است. (31) |
| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1) |
| سوگند به فرستادگان پى‌درپى، (1) |
| فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2) |
| که سخت توفنده‌اند. (2) |
| وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3) |
| و سوگند به افشانندگان افشانگر، (3) |
| فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4) |
| که [ميان حق و باطل] جداگرند، (4) |
| فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5) |
| و القاکننده وحى‌اند. (5) |
| عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6) |
| خواه عذرى باشد يا هشدارى. (6) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7) |
| که آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد. (7) |
| فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8) |
| پس وقتى که ستارگان محو شوند، (8) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9) |
| و آنگاه که آسمان بشکافد، (9) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10) |
| و آنگاه که کوه‌ها از جا کنده شوند، (10) |
| وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11) |
| و آنگاه که پيمبران به ميقات آيند، (11) |
| لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12) |
| براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ (12) |
| لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13) |
| براى روز داورى. (13) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14) |
| و تو چه دانى که روز داورى چيست؟ (14) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15) |
| آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان! (15) |
| أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16) |
| مگر پيشينيان را هلاک نکرديم؟ (16) |
| ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17) |
| سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم. (17) |
| كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18) |
| با مجرمان چنين مى‌کنيم. (18) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19) |
| آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |