سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 62 |
|
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (92) |
هرگز به نيکوکارى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست داريد انفاق کنيد؛ و از هر چه انفاق کنيد قطعاً خدا بدان داناست. (92) |
۞ كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ ۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (93) |
همه خوراکيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود. جز آنچه پيش از نزول تورات، اسرائيل [=يعقوب] بر خويشتن حرام ساخته بود. بگو: «اگر [جز اين است و] راست مىگوييد، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد.» (93) |
فَمَنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (94) |
پس کسانى که بعد از اين، بر خدا دروغ بندند، آنان خود ستمکارانند. (94) |
قُلْ صَدَقَ اللَّهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (95) |
بگو: «خدا راست گفت، پس، از آيين ابراهيم که حقگرا بود و از مشرکان نبود، پيروى کنيد. (95) |
إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ (96) |
در حقيقت، نخستين خانهاى که براى [عبادت] مردم، نهاده شده، همان است که در مکه است و مبارک، و براى جهانيان [مايه] هدايت است. (96) |
فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ (97) |
در آن، نشانههايى روشن است [از جمله] مقام ابراهيم است؛ و هر که در آن درآيد در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] کسى که بتواند به سوى آن راه يابد. و هر که کفر ورزد، يقيناً خداوند از جهانيان بىنياز است. (97) |
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ (98) |
بگو: «اى اهل کتاب، چرا به آيات خدا کفر مىورزيد؟ با آنکه خدا بر آنچه مىکنيد گواه است.» (98) |
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99) |
بگو: «اى اهل کتاب، چرا کسى را که ايمان آورده است، از راه خدا بازمىداريد؛ و آن [راه] را کج مىشماريد، با آنکه خود [به راستىِ آن] گواهيد؟» و خدا از آنچه مىکنيد غافل نيست. (99) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ (100) |
اى کسانى که ايمان آوردهايد، اگر از فرقهاى از اهل کتاب فرمان بريد، شما را پس از ايمانتان به حال کفر برمىگردانند. (100) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |