| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 64 |
|
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (109) |
| و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ خداست، و [همه] کارها به سوى خدا بازگردانده مى‌شود. (109) |
| كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ (110) |
| شما بهترين امتى هستيد که براى مردم پديدار شده‌ايد: به کار پسنديده فرمان مى‌دهيد، و از کار ناپسند بازمى‌داريد، و به خدا ايمان داريد. و اگر اهل کتاب ايمان آورده بودند قطعاً برايشان بهتر بود؛ برخى از آنان مؤمنند و[لى] بيشترشان نافرمانند. (110) |
| لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ (111) |
| 111]جز آزارى [اندک] هرگز به شما زيانى نخواهند رسانيد؛ و اگر با شما بجنگند، به شما پشت نمايند، سپس يارى نيابند. (111) |
| ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ (112) |
| هر کجا يافته شوند، به خوارى دچار شده‌اند -مگر آنکه به پناه امان خدا و زينهار مردم [روند]- و به خشمى از خدا گرفتار آمدند، و [مُهر] بينوايى بر آنان زده شد. اين بدان سبب بود که به آيات خدا کفر مى‌ورزيدند و پيامبران را بناحق مى‌کشتند. [و نيز] اين [عقوبت] به سزاى آن بود که نافرمانى کردند و از اندازه درمى‌گذرانيدند. (112) |
| ۞ لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ (113) |
| [ولى همه آنان] يکسان نيستند. از ميان اهل کتاب، گروهى درستکردارند که آيات الهى را در دل شب مى‌خوانند و سر به سجده مى‌نهند. (113) |
| يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَٰئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (114) |
| به خدا و روز قيامت ايمان دارند؛ و به کار پسنديده فرمان مى‌دهند و از کار ناپسند باز مى‌دارند؛ و در کارهاى نيک شتاب مى‌کنند، و آنان از شايستگانند. (114) |
| وَمَا يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (115) |
| و هر کار نيکى انجام دهند، هرگز در باره آن ناسپاسى نبينند، و خداوند به [حال] تقواپيشگان داناست. (115) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |