سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
بگو: «اوست خداى يگانه، (1) |
اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
خداى صمد [ثابت - متعالى]، (2) |
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
[کسى را] نزاده، و زاده نشده است، (3) |
وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
و هيچ کس او را همتا نيست.» (4) |
سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
بگو: «پناه مىبرم به پروردگار سپيده دم، (1) |
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
از شرّ آنچه آفريده، (2) |
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
و از شرّ تاريکى چون فراگيرد، (3) |
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
و از شرّ دمندگان افسون در گرهها، (4) |
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
و از شرّ [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (5) |
سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
بگو: «پناه مىبرم به پروردگار مردم، (1) |
مَلِكِ النَّاسِ (2) |
پادشاه مردم، (2) |
إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
معبود مردم، (3) |
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
از شرّ وسوسهگر نهانى؛ (4) |
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
آن کس که در سينههاى مردم وسوسه مىکند، (5) |
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
چه از جنّ و [چه از] انس.» (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |