| سوره 86 | سوره مبارکه الطارق | صفحه 591 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1) |
| سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد. (1) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2) |
| و تو چه دانى که اختر شبگرد چيست؟ (2) |
| النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3) |
| آن اختر فروزان. (3) |
| إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4) |
| هيچ کس نيست مگر اينکه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است. (4) |
| فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5) |
| پس انسان بايد بنگرد که از چه آفريده شده است؟ (5) |
| خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6) |
| از آب جهنده‌اى خلق شده، (6) |
| يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7) |
| [که] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى‌آيد. (7) |
| إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8) |
| در حقيقت، او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست. (8) |
| يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9) |
| آن روز که رازها [همه] فاش شود، (9) |
| فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10) |
| پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى. (10) |
| وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11) |
| سوگند به آسمان بارش‌انگيز، (11) |
| وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12) |
| سوگند به زمين شکافدار [آماده کشت]، (12) |
| إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13) |
| [که] در حقيقت، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است؛ (13) |
| وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14) |
| و آن شوخى نيست. (14) |
| إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15) |
| آنان دست به نيرنگ مى‌زنند. (15) |
| وَأَكِيدُ كَيْدًا (16) |
| و [من نيز] دست به نيرنگ مى‌زنم. (16) |
| فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17) |
| پس کافران را مهلت ده، و کمى آنان را به حال خود واگذار. (17) |
| سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1) |
| نام پروردگار والاى خود را به پاکى بستاى: (1) |
| الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2) |
| همان که آفريد و هماهنگى بخشيد. (2) |
| وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3) |
| و آنکه اندازه‌گيرى کرد و راه نمود. (3) |
| وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4) |
| و آنکه چمنزار را برآورد؛ (4) |
| فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5) |
| و پس [از چندى] آن را خاشاکى تيره‌گون گردانيد. (5) |
| سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6) |
| ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نکنى؛ (6) |
| إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7) |
| جز آنچه خدا خواهد، که او آشکار و آنچه را که نهان است مى‌داند. (7) |
| وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8) |
| و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‌گردانيم. (8) |
| فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9) |
| پس پند ده، اگر پند سود بخشد. (9) |
| سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10) |
| آن کس که ترسد، بزودى عبرت گيرد. (10) |
| وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11) |
| و نگون‌بخت، خود را از آن دور مى‌دارد؛ (11) |
| الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12) |
| همان کس که در آتشى بزرگ در آيد؛ (12) |
| ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13) |
| آنگاه نه در آن مى‌ميرد و نه زندگانى مى‌يابد. (13) |
| قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14) |
| رستگار آن کس که خود را پاک گردانيد؛ (14) |
| وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15) |
| و نام پروردگارش را ياد کرد و نماز گزارد. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |