سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 177 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ ۖ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (1) |
[اى پيامبر،] از تو در باره غنايم جنگى مىپرسند. بگو: «غنايم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد. پس از خدا پروا داريد و با يکديگر سازش نماييد، و اگر ايمان داريد از خدا و پيامبرش اطاعت کنيد. (1) |
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (2) |
مؤمنان، همان کسانىاند که چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگار خود توکل مىکنند. (2) |
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (3) |
همانان که نماز را به پا مىدارند و از آنچه به ايشان روزى دادهايم انفاق مىکنند. (3) |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (4) |
آنان هستند که حقاً مؤمنند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزىِ نيکو خواهد بود. (4) |
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ (5) |
همان گونه که پروردگارت تو را از خانهات به حق بيرون آورد و حال آنکه دستهاى از مؤمنان سخت کراهت داشتند. (5) |
يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (6) |
با تو در باره حق -بعد از آنکه روشن گرديد- مجادله مىکنند. گويى که آنان را به سوى مرگ مىرانند و ايشان [بدان] مىنگرند. (6) |
وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ (7) |
و [به ياد آوريد] هنگامى را که خدا يکى از دو دسته [کاروان تجارتى قريش يا سپاه ابوسفيان] را به شما وعده داد که از آنِ شما باشد، و شما دوست داشتيد که دسته بىسلاح براى شما باشد، و[لى] خدا مىخواست حق [=اسلام] را با کلمات خود ثابت، و کافران را ريشهکن کند. (7) |
لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (8) |
تا حق را ثابت و باطل را نابود گرداند، هر چند بزهکاران خوش نداشته باشند. (8) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |