سوره 82 | سوره مبارکه الانفطار | صفحه 587 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1) |
آنگاه که آسمان زهم بشکافد، (1) |
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2) |
و آنگاه که اختران پراکنده شوند، (2) |
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) |
و آنگاه که درياها از جا برکنده گردند، (3) |
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) |
و آنگاه که گورها زير و زبر شوند، (4) |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) |
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند. (5) |
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) |
اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟ (6) |
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) |
همان کس که تو را آفريد، و [اندام] تو را درست کرد، و [آنگاه] تو را سامان بخشيد. (7) |
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) |
و به هر صورتى که خواست، تو را ترکيب کرد. (8) |
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) |
با اين همه، شما منکر [روز] جزاييد. (9) |
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) |
و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند: (10) |
كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) |
[فرشتگان] بزرگوارى که نويسندگان [اعمال شما] هستند؛ (11) |
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) |
آنچه را مىکنيد، مىدانند. (12) |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) |
قطعاً نيکان به بهشت اندرند. (13) |
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) |
و بىشک، بدکاران در دوزخند. (14) |
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) |
روز جزا در آنجا درآيند، (15) |
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) |
و از آن [عذاب] دور نخواهند بود. (16) |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) |
و تو چه دانى که چيست روز جزا؟ (17) |
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) |
باز چه دانى که چيست روز جزا؟ (18) |
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19) |
روزى که کسى براى کسى هيچ اختيارى ندارد؛ و در آن روز، فرمان از آنِ خداست. (19) |
سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ (1) |
واى بر کمفروشان، (1) |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) |
که چون از مردم پيمانه ستانند، تمام ستانند؛ (2) |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3) |
و چون براى آنان پيمانه يا وزن کنند، به ايشان کم دهند. (3) |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ (4) |
مگر آنان گمان نمىدارند که برانگيخته خواهند شد؟ (4) |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5) |
[در] روزى بزرگ: (5) |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6) |
روزى که مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |