| سوره 64 | سوره مبارکه التغابن | صفحه 556 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
| هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است خدا را تسبيح مى‌گويند. او راست فرمانروايى و او راست سپاس و او بر هر چيزى تواناست. (1) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (2) |
| اوست آن کس که شما را آفريد؛ برخى از شما کافرند و برخى مؤمن و خدا به آنچه مى‌کنيد بيناست. (2) |
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) |
| آسمانها و زمين را به حق آفريد و شما را صورتگرى کرد و صورتهايتان را نيکوآراست، و فرجام به سوى اوست. (3) |
| يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (4) |
| آنچه را که در آسمانها و زمين است مى‌داند، و آنچه را که پنهان مى‌کنيد و آنچه را که آشکار مى‌داريد [نيز] مى‌داند، و خدا به راز دلها داناست. (4) |
| أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (5) |
| آيا خبر کسانى که پيش از اين کفر ورزيدند، و فرجام بد کارشان را چشيدند و عذاب پر دردى خواهند داشت، به شما نرسيده است؟ (5) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا ۚ وَاسْتَغْنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (6) |
| اين [بدفرجامى] از آن روى بود که پيامبرانشان دلايل آشکار برايشان مى‌آوردند و[لى] آنان [مى]گفتند: «آيا بشرى ما را هدايت مى‌کند؟» پس کافر شدند و روى گردانيدند و خدا بى‌نيازى نمود، و خدا بى‌نياز ستوده‌است. (6) |
| زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (7) |
| کسانى که کفر ورزيدند، پنداشتند که هرگز برانگيخته نخواهند شد. بگو: «آرى، سوگند به پروردگارم، حتماً برانگيخته خواهيد شد، سپس شما را به [حقيقت] آنچه کرده‌ايد قطعاً واقف خواهند ساخت، و اين بر خدا آسان است.» (7) |
| فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (8) |
| پس به خدا و پيامبر او و آن نورى که ما فرو فرستاديم ايمان آوريد، و خدا به آنچه مى‌کنيد آگاه است. (8) |
| يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (9) |
| روزى که شما را براى روز گردآورى، گرد مى‌آورد، آن [روز]، روز حسرت [خوردن] است، و هر کس به خدا ايمان آورده، و کار شايسته‌اى کرده باشد، بديهايش را از او بسترد، و او را در بهشتهايى که از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد. در آنجا بمانند. اين است همان کاميابى بزرگ. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |