سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 499 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
حم (1) |
حاء، ميم. (1) |
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2) |
فرو فرستادن اين کتاب، از جانب خداى ارجمند سنجيدهکار است. (2) |
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (3) |
به راستى در آسمانها و زمين، براى مؤمنان نشانههايى است. (3) |
وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (4) |
و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع] جنبنده[ها] پراکنده مىگرداند، براى مردمى که يقين دارند نشانههايى است. (4) |
وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (5) |
و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله] آن، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است؛ و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو،] براى مردمى که مىانديشند نشانههايى است. (5) |
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (6) |
اين[ها]ست آيات خدا که به راستى آن را بر تو مىخوانيم. پس، بعد از خدا و نشانههاى او به کدام سخن خواهند گرويد؟ (6) |
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (7) |
واى بر هر دروغزن گناهپيشه! (7) |
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (8) |
[که] آيات خدا را که بر او خوانده مىشود، مىشنود و باز به حال تکبر -چنانکه گويى آن را نشنيده است- سماجت مىورزد. پس او را از عذابى پردرد خبر ده. (8) |
وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (9) |
و چون از نشانههاى ما چيزى بداند، آن را به ريشخند مىگيرد. آنان عذابى خفتآور خواهند داشت. (9) |
مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (10) |
پيشاپيش آنها دوزخ است، و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را که غير از خدا اختيار کردهاند، به کارشان مىآيد، و عذابى بزرگ خواهند داشت. (10) |
هَٰذَا هُدًى ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (11) |
اين رهنمودى است؛ و کسانى که آيات پروردگارشان را انکار کردند، بر ايشان عذابى دردناک از پليدى است. (11) |
۞ اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
خدا همان کسى است که دريا را به سود شما رام گردانيد، تا کشتيها در آن به فرمانش روان شوند، و تا از فزون بخشى او [روزى خويش را] طلب نماييد، و باشد که سپاس داريد. (12) |
وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (13) |
و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است به سود شما رام کرد؛ همه از اوست. قطعاً در اين [امر] براى مردمى که مىانديشند نشانههايى است. (13) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |