فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه آیتی

قرآن ترجمه آیتی

سوره 98

سوره مبارکه البينة

صفحه 599
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (8)
پاداش آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است که از زير [درختان‌] آن، نهرها روان است، جاودانه در آن «همى» مانند؛ خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود، اين [پاداش‌] براى کسى است که از پروردگارش بترسد. (8)
سوره 99

سوره مبارکه الزلزلة

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1)
آنگاه که زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود، (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2)
و زمين بارهاى سنگين خود را برون افکند، (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا (3)
و انسان گويد: «[زمين‌] را چه شده است؟» (3)
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4)
آن روز است که [زمين‌] خبرهاى خود را باز گويد. (4)
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5)
[همان گونه‌] که پروردگارت بدان وحى کرده است. (5)
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6)
آن روز، مردم [به حال‌] پراکنده برآيند تا [نتيجه‌] کارهايشان به آنان نشان داده شود. (6)
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
پس هر که هموزن ذرّه‌اى نيکى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. (7)
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر که هموزن ذرّه‌اى بدى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. (8)
سوره 100

سوره مبارکه العاديات

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1)
سوگند به ماديانهائى که با همهمه تازانند و با سم‌[هاى‌] خود از سنگ آتش مى‌جهانند! (1)
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2)
و برق [از سنگ‌] همى جهانند، (2)
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3)
و صبحگاهان هجوم آرند، (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4)
و با آن [يورش‌]، گردى برانگيزند، (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5)
و بدان [هجوم‌]، در دل گروهى درآيند، (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6)
که انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7)
و او خود بر اين [امر]، نيک گواه است. (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8)
و راستى او سخت شيفته مال است. (8)
۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9)
مگر نمى‌داند که چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (9)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 599صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی