فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه آیتی

قرآن ترجمه آیتی

سوره 100

سوره مبارکه العاديات

صفحه 600
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10)
و آنچه در سينه‌هاست فاش شود، (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ (11)
در چنان روزى پروردگارشان به [حال‌] ايشان نيک آگاه است؟ (11)
سوره 101

سوره مبارکه القارعة

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
الْقَارِعَةُ (1)
کوبنده، (1)
مَا الْقَارِعَةُ (2)
چيست کوبنده؟ (2)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3)
و تو چه دانى که کوبنده چيست؟ (3)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4)
روزى که مردم چون پروانه‌[هاى‌] پراکنده گردند، (4)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (5)
و کوه‌ها مانند پشم زده‌شده رنگين شود. (5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6)
اما هر که سنجيده‌هايش سنگين برآيد، (6)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (7)
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود! (7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8)
و اما هر که سنجيده‌هايش سبک بر آيد، (8)
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9)
پس جايش «هاويه» باشد. (9)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10)
و تو چه دانى که آن چيست؟ (10)
نَارٌ حَامِيَةٌ (11)
آتشى است سوزنده. (11)
سوره 102

سوره مبارکه التكاثر

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ (1)
تفاخر به بيشترداشتن، شما را غافل داشت. (1)
حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ (2)
تا کارتان [و پايتان‌] به گورستان رسيد. (2)
كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (3)
نه چنين است، زودا که بدانيد. (3)
ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (4)
باز هم نه چنين است، زودا که بدانيد. (4)
كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ (5)
هرگز چنين نيست، اگر علم‌اليقين داشتيد! (5)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ (6)
به يقين دوزخ را مى‌بينيد. (6)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ (7)
سپس آن را قطعاً به عين‌اليقين درمى‌يابيد. (7)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ (8)
سپس در همان روز است که از نعمت [روى زمين‌] پرسيده خواهيد شد. (8)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 600صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی