سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 542 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (1) |
خدا گفتار [زنى] را که در باره شوهرش با تو گفتگو و به خدا شکايت مىکرد شنيد؛ و خدا گفتگوى شما را مىشنود، زيرا خدا شنواى بيناست. (1) |
الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ ۖ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (2) |
از ميان شما کسانى که زنانشان را «ظهار» مىکنند [و مىگويند: پشت تو چون پشت مادر من است] آنان مادرانشان نيستند. مادران آنها تنها کسانىاند که ايشان را زادهاند، و قطعاً آنها سخنى زشت و باطل مىگويند، و[لى] خدا مسلماً درگذرنده آمرزنده است. (2) |
وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (3) |
و کسانى که زنانشان را ظهار مىکنند، سپس از آنچه گفتهاند پشيمان مىشوند، بر ايشان [فرض] است که پيش از آنکه با يکديگر همخوابگى کنند، بندهاى را آزاد گردانند. اين [حکمى] است که بدان پند داده مىشويد، و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است. (3) |
فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۖ فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ۚ ذَٰلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (4) |
و آن کس که [بر آزادکردن بنده] دسترسى ندارد، بايد پيش از تماس [با زن خود] دو ماه پياپى روزه بدارد؛ و هر که نتواند، بايد شصت بينوا را خوراک بدهد. اين [حکم] براى آن است که به خدا و فرستاده او ايمان بياوريد، و اين است حدود خدا. و کافران را عذابى پردرد خواهد بود. (4) |
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ (5) |
بىگمان، کسانى که با خدا و فرستاده او مخالفت مىکنند ذليل خواهند شد، همانگونه که آنان که پيش از ايشان بودند ذليل شدند، و به راستى آيات روشن [خود] را فرستادهايم، و کافران را عذابى خفتآور خواهد بود. (5) |
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (6) |
روزى که خداوند همه آنان را بر مىانگيزد و به آنچه کردهاند آگاهشان مىگرداند. خدا [کارهايشان را] برشمرده است و حال آنکه آنها آن را فراموش کردهاند، و خدا بر هر چيزى گواه است. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |