سوره 73 | سوره مبارکه المزمل | صفحه 575 |
|
۞ إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (20) |
در حقيقت، پروردگارت مىداند که تو و گروهى از کسانى که با تواند، نزديک به دو سوم از شب يا نصف آن يا يک سوم آن را [به نماز] برمىخيزيد، و خداست که شب و روز را اندازهگيرى مىکند. [او ]مىداند که [شما] هرگز حساب آن را نداريد، پس بر شما ببخشود، [اينک] هر چه از قرآن ميسر مىشود بخوانيد. [خدا] مىداند که به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود، و [عدهاى] ديگر در زمين سفر مىکنند [و] در پى روزى خدا هستند، و [گروهى] ديگر در راه خدا پيکار مىنمايند. پس هر چه از [قرآن] ميسر شد تلاوت کنيد و نماز را برپا داريد و زکات را بپردازيد و وام نيکو به خدا دهيد؛ و هر کار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت. و از خدا طلب آمرزش کنيد که خدا آمرزنده مهربان است. (20) |
سوره 74 | سوره مبارکه المدثر | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1) |
اى کشيده رداى شب بر سر، (1) |
قُمْ فَأَنْذِرْ (2) |
برخيز و بترسان. (2) |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3) |
و پروردگار خود را بزرگ دار. (3) |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4) |
و لباس خويشتن را پاک کن. (4) |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5) |
و از پليدى دور شو. (5) |
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ (6) |
و منّت مگذار و فزونى مطلب. (6) |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7) |
و براى پروردگارت شکيبايى کن. (7) |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8) |
پس چون در صور دميده شود، (8) |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9) |
آن روز [چه] روز ناگوارى است! (9) |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10) |
بر کافران آسان نيست. (10) |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11) |
مرا با آنکه [او را] تنها آفريدم واگذار. (11) |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا (12) |
و دارايى بسيار به او بخشيدم، (12) |
وَبَنِينَ شُهُودًا (13) |
و پسرانى آماده [به خدمت، دادم]، (13) |
وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا (14) |
و برايش [عيش خوش] آماده کردم. (14) |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15) |
باز [هم] طمع دارد که بيفزايم. (15) |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16) |
ولى نه، زيرا او دشمن آيات ما بود. (16) |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17) |
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىکنم. (17) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |