| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 312 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا (96) |
| کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‌دهد. (96) |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا (97) |
| در حقيقت، ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد، و مردم ستيزه‌جو را بدان بيم دهى. (97) |
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (98) |
| و چه بسيار نسلها که پيش از آنان هلاک کرديم. آيا کسى از آنان را مى‌يابى يا صدايى از ايشان مى‌شنوى؟ (98) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| طه (1) |
| طه. (1) |
| مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (2) |
| قرآن را بر تو نازل نکرديم تا به رنج افتى، (2) |
| إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (3) |
| جز اينکه براى هر که مى‌ترسد، پندى باشد. (3) |
| تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى (4) |
| [کتابى است] نازل شده از جانب کسى که زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است. (4) |
| الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ (5) |
| خداى رحمان که بر عرش استيلا يافته است. (5) |
| لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ (6) |
| آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاک است از آنِ اوست. (6) |
| وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (7) |
| و اگر سخن به آواز گويى، او نهان و نهان‌تر را مى‌داند. (7) |
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (8) |
| خدايى که جز او معبودى نيست [و] نامهاى نيکو به او اختصاص دارد. (8) |
| وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (9) |
| و آيا خبر موسى به تو رسيد؟ (9) |
| إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (10) |
| هنگامى که آتشى ديد، پس به خانواده خود گفت: «درنگ کنيد، زيرا من آتشى ديدم، اميد که پاره‌اى از آن براى شما بياورم يا در پرتو آتش راه [خود را باز] يابم. (10) |
| فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ (11) |
| پس چون بدان رسيد، ندا داده شد که: «اى موسى، (11) |
| إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (12) |
| اين منم پروردگار تو، پاى‌پوش خويش بيرون آور که تو در وادى مقدس «طُوى» هستى. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |