| سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 507 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1) |
| کسانى که کفر ورزيدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، [خدا] اعمال آنان را تباه خواهد کرد. (1) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2) |
| و آنان که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند و به آنچه بر محمد [ص] نازل آمده گرويده‌اند -[که] آن خود حق [و] از جانب پروردگارشان است- [خدا نيز] بديهايشان را زدود و حال [و روز]شان را بهبود بخشيد. (2) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3) |
| اين بدان سبب است که آنان که کفر ورزيدند، از باطل پيروى کردند، و کسانى که ايمان آوردند از همان حق -که از جانب پروردگارشان است- پيروى کردند. اين گونه خدا براى [بيدارى] مردم مثالهايشان را مى‌زند. (3) |
| فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ (4) |
| پس چون با کسانى که کفر ورزيده‌اند برخورد کنيد، گردنها[يشان] را بزنيد. تا چون آنان را [در کشتار] از پاى درآورديد، پس [اسيران را] استوار در بند کشيد؛ سپس يا [بر آنان] منّت نهيد [و آزادشان کنيد] و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد]، تا در جنگ، اسلحه بر زمين گذاشته شود. اين است [دستور خدا]؛ و اگر خدا مى‌خواست، از ايشان انتقام مى‌کشيد، ولى [فرمان پيکار داد] تا برخى از شما را به وسيله برخى [ديگر] بيازمايد، و کسانى که در راه خدا کشته شده‌اند، هرگز کارهايشان را ضايع نمى‌کند. (4) |
| سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ (5) |
| به زودى آنان را راه مى‌نمايد و حالشان را نيکو مى‌گرداند. (5) |
| وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ (6) |
| و در بهشتى که براى آنان وصف کرده، آنان را درمى‌آورد. (6) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، اگر خدا را يارى کنيد ياريتان مى‌کند و گامهايتان را استوار مى‌دارد. (7) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8) |
| و کسانى که کفر ورزيدند، نگونسارى بر آنان باد؛ و [خدا] اعمالشان را برباد داد. (8) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9) |
| اين بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند، و [خدا نيز] کارهايشان را باطل کرد. (9) |
| ۞ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10) |
| مگر در زمين نگشته‌اند، تا ببينند فرجام کسانى که پيش از آنها بودند به کجا انجاميده است؟ خدا زير و زبرشان کرد و کافران را نظاير [همين کيفرها در پيش] است. (10) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ (11) |
| چرا که خدا سرپرست کسانى است که ايمان آورده‌اند، ولى کافران را سرپرست [و يارى] نيست. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |