سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 |
|
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) |
و اگر خدا مردم را به [سزاى] آنچه انجام دادهاند مؤاخذه مىکرد، هيچ جنبندهاى را بر پشت زمين باقى نمىگذاشت؛ ولى تا مدتى معين مهلتشان مىدهد، و چون اجلشان فرا رسد خدا به [کار] بندگانش بيناست. (45) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يس (1) |
يس[/ياسين] (1) |
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) |
سوگند به قرآن حکمتآموز، (2) |
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) |
که قطعاً تو از [جمله] پيامبرانى، (3) |
عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) |
بر راهى راست! (4) |
تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) |
[و کتابت] از جانب آن عزيز مهربان نازل شده است، (5) |
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) |
تا قومى را که پدرانشان بيمداده نشدند و در غفلت ماندند، بيم دهى. (6) |
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) |
آرى، گفته [خدا] در باره بيشترشان محقق گرديده است، در نتيجه آنها نخواهند گرويد. (7) |
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) |
ما در گردنهاى آنان، تا چانههايشان، غُلهايى نهادهايم، به طورى که سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فرو هشتهاند. (8) |
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) |
و [ما] فراروى آنها سدى و پشت سرشان سدى نهاده و پردهاى بر [چشمان] آنان فرو گستردهايم، در نتيجه نمىتوانند ببينند. (9) |
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) |
و آنان را چه بيم دهى [و] چه بيم ندهى، به حالشان تفاوت نمىکند: نخواهند گرويد. (10) |
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) |
بيم دادن تو، تنها کسى را [سودمند] است که کتاب حق را پيروى کند و از [خداى] رحمان در نهان بترسد. [چنين کسى را] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده. (11) |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) |
آرى! ماييم که مردگان را زنده مىسازيم و آنچه را از پيش فرستادهاند، با آثار [و اعمال]شان درج مىکنيم، و هر چيزى را در کارنامهاى روشن برشمردهايم. (12) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |