| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 208 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (1) |
| الف، لام، راء. اين است آيات کتاب حکمت‌آموز. (1) |
| أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ مُبِينٌ (2) |
| آيا براى مردم شگفت‌آور است که به مردى از خودشان وحى کرديم که: مردم را بيم ده و به کسانى که ايمان آورده‌اند مژده ده که براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نيک است؟ کافران گفتند: «اين [مرد] قطعاً افسونگرى آشکار است.» (2) |
| إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِنْ شَفِيعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (3) |
| پروردگار شما آن خدايى است که آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد. سپس بر عرش استيلا يافت. کار [آفرينش] را تدبير مى‌کند. شفاعتگرى جز پس از اذن او نيست. اين است خدا، پروردگار شما، پس او را بپرستيد. آيا پند نمى‌گيريد؟ (3) |
| إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (4) |
| بازگشت همه شما به سوى اوست. وعده خدا حق است؛ هموست که آفرينش را آغاز مى‌کند سپس آن را باز مى‌گرداند تا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند به عدالت پاداش دهد، و کسانى که کفر ورزيده‌اند به سزاى کفرشان شربتى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت. (4) |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (5) |
| اوست کسى که خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را تابان کرد، و براى آن منزلهايى معين کرد تا شماره سالها و حساب را بدانيد. خدا اينها را جز به حق نيافريده است. نشانه‌ها[ى خود] را براى گروهى که مى‌دانند به روشنى بيان مى‌کند. (5) |
| إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ (6) |
| به راستى، در آمد و رفت شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده، براى مردمى که پروا دارند دلايلى [آشکار] است. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |