| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 151 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| المص (1) |
| الف. لام. ميم. صاد. (1) |
| كِتَابٌ أُنْزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (2) |
| [اين ]کتابى است که به سوى تو نازل شده است تا به وسيله آن [به خطاکاران ]اخطار کنى و تذکّرى باشد براى مؤمنان، پس مبادا از آن دلتنگى پيدا کنى. (2) |
| اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (3) |
| آنچه را که از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده است پيروى کنيد، و از اوليايى غير او پيروى نکنيد. چه اندک متذکّر مى شويد! (3) |
| وَكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ (4) |
| و چه بسيار شهرهايى که [اهل ]آنها را هلاک کرديم و عذاب ما در حالى که به شب خفته بودند يا در خواب نيمروز بودند به سراغشان آمد. (4) |
| فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا إِلَّا أَنْ قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (5) |
| پس هنگامى که عذاب ما به سراغشان آمد سخنشان جز اين نبود که گفتند: راستى ما ستمکار بوديم. (5) |
| فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ (6) |
| پس بى شک از آنان که [رسولانى ]به سويشان فرستاديم و [نيز ]از رسولان [در قيامت ]سؤال خواهيم کرد. (6) |
| فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِمْ بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ (7) |
| و بى گمان [آنچه را انجام داده اند ]آگاهانه براى آنان باز خواهيم گفت. و ما هرگز غايب نبوده ايم. (7) |
| وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (8) |
| و سنجش [اعمال ]در آن روز حقّ است. پس کسانى که اعمال سنجيده شده آنان سنگين باشد اينان همان ظفرمندانند. (8) |
| وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ (9) |
| و کسانى که اعمال سنجيده شده آنان سبک باشد اينان کسانى هستند که چون به آيات ما ستم مى کردند [سرمايه هستى ]خود را از دست داده اند. (9) |
| وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (10) |
| و همانا شما را در زمين جاى داديم و برايتان در آن اسباب معيشت فراهم ساختيم. [ولى ]شما چه اندک شکر مى کنيد! (10) |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ (11) |
| و همانا شما را خلق کرديم، سپس به شما شکل داديم، سپس به فرشتگان گفتيم: براى آدم سجده کنيد، پس همه سجده کردند جز ابليس که از سجده کنان نبود. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |