فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند
زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی
>>
Cultural Part - بخش فرهنگي
>>
قرآن ترجمه المیزان
درباره بخش فرهنگی
بخش فرهنگی
قرآن
حافظ شیرازی
مولانا
سعدی شیرازی
گلچین
نظامی
عطار
عمر خیام
شیخ بهایی
ابوسعید ابوالخیر
بابا طاهر
هاتف اصفهانی
سنایی
شیخ محمود شبستری
فردوسی
رودکی
قلم
امیر خسرو دهلوی
فروغی بسطامی
شمس تبریزی
سید محمد حسین طباطبایی
مجذوب تبریزی
رهی معیری
خواجه عبدالله انصارى
محیی الدین ابن عربی
جامی
ناصرخسرو
صغیر اصفهانی
قرآن ترجمه المیزان
سوره 7
سوره مبارکه الاعراف
صفحه 171
وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
(160)
و آنان را گروه گروه به دوازده تيره تقسيم کرديم، و به موسى ـ آن گاه که قومش [در بيابان ]از او آب خواستند ـ وحى کرديم که با عصاى خود بر آن سنگ بزن [و اوزد]، پس دوازده چشمه از آن جارى شد، در حاليکه هر تيره اى آبشخور خود را دانستند; و [نيز ]آن ابر را بر آنان سايبان ساختيم و منّ و سلوى برايشان نازل کرديم [و گفتيم: ]از چيزهاى دلپذير که به شما عطا کرديم بهره مند شويد. و آنان به ما ظلم نکردند بلکه به خودشان ظلم کردند.
(160)
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
(161)
و [ياد کن ]وقتى را که به آنان گفته شد: در اين شهر ساکن شويد و از [نعمت هاى ]آن هر جا که خواستيد بهره ببريد، و بگوييد: <خدايا گناهان ما را فرو ريز> و از اين در با حال سجده (خضوع) درآييد تا خطاهاى شما را بر شما ببخشيم. به زودى [پاداش ]نيکوکاران را خواهيم افزود.
(161)
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ
(162)
پس کسانى از آنان که ظلم کردند، [آن را ]به سخنى غير از آنچه به ايشان گفته شده بود تبديل کردند در نتيجه بر اثر ظلمى که مرتکب مى شدند عذابى از آسمان بر آنان فرستاديم.
(162)
وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ ۙ لَا تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ
(163)
و از يهوديان درباره آن شهرى که در ساحل دريا بود بپرس، وقتى که در مورد شنبه تعدّى مى کردند، آنگاه که در روزِ دست کشيدشان از صيد، انبوه ماهيانشان به سوى آنان مى آمدند، و روزى که از صيد دست نمى کشيدند به سويشان نمى آمدند. اينگونه ما آنان را به سبب فسقشان امتحان مى کرديم.
(163)
صفحه آخر
صفحه بعد
صفحه 171
صفحه قبل
صفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)
انتخاب ترجمه
انتخاب سوره
برو به صفحه
قرآن ترجمه المیزان
قرآن ترجمه راهنما
قرآن ترجمه انصاریان
قرآن ترجمه آیتی
قرآن ترجمه فولادوند
قرآن ترجمه مکارم شیرازی
English Translation of Quran
Deutsch Übersetzung des Koran
Traduction française du Coran
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
برو به صفحه شماره
1. الفاتحة (حمد)
2. البقرة
3. آلعمران
4. النساء
5. المائدة
6. الانعام
7. الاعراف
8. الانفال
9. التوبة
10. يونس
11. هود
12. يوسف
13. الرعد
14. ابراهيم
15. الحجر
16. النحل
17. الاسراء
18. الكهف
19. مريم
20. طه
21. الانبياء
22. الحج
23. المؤمنون
24. النور
25. الفرقان
26. الشعراء
27. النمل
28. القصص
29. العنكبوت
30. الروم
31. لقمان
32. السجده
33. الاحزاب
34. سبا
35. فاطر
36. يس
37. الصافات
38. ص
39. الزمر
40. غافر
41. فصلت
42. الشورى
43. الزخرف
44. الدخان
45. الجاثية
46. الاحقاف
47. محمد
48. الفتح
49. الحجرات
50. ق
51. الذاريات
52. الطور
53. النجم
54. القمر
55. الرحمن
56. الواقعة
57. الحديد
58. المجادلة
59. الحشر
60. الممتحنة
61. الصف
62. الجمعة
63. المنافقون
64. التغابن
65. الطلاق
66. التحريم
67. الملك
68. القلم
69. الحاقة
70. المعارج
71. نوح
72. الجن
73. المزمل
74. المدثر
75. القيامة
76. الانسان
77. المرسلات
78. النبا
79. النازعات
80. عبس
81. التكوير
82. الانفطار
83. المطففين
84. الانشقاق
85. البروج
86. الطارق
87. الاعلى
88. الغاشية
89. الفجر
90. البلد
91. الشمس
92. الليل
93. الضحى
94. الشرح
95. التين
96. العلق
97. القدر
98. البينة
99. الزلزلة
100. العاديات
101. القارعة
102. التكاثر
103. العصر
104. الهمزة
105. الفيل
106. قريش
107. الماعون
108. الكوثر
109. الكافرون
110. النصر
111. المسد
112. الاخلاص (توحید)
113. الفلق
114. الناس
اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بیمرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویش
خلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریم
تفاوتی نکند، چون نظر بهعینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شد
خللپذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردن
که هرچه دوست پسندد بهجای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویش
از آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست
*
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است
(آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد
#
ابیات مرتبط با این شعر
672
670
670
مشاهده متن کامل
سعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
نسخه قبلی نرم افزار قرآن در سايت حامي رايانه
دانلود قرآن و گزيده هايي از آيات قرآن