| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 177 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ ۖ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (1) |
| از تو درباره انفال (غنيمت هاى جنگى) مى پرسند، بگو: انفال مالِ خدا و رسول او است; پس، از خدا پروا داشته باشيد، و ميان خودتان سازش برقرار سازيد، و اگر مؤمنيد از خدا و رسول او اطاعت کنيد. (1) |
| إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (2) |
| مؤمنان فقط کسانى هستند که چون خدا ياد گردد قلب هايشان مى ترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود به ايمانشان مى افزايد، و تنها بر پروردگارشان توکّل مى کنند. (2) |
| الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (3) |
| همانان که نماز را بر پا مى دارند، و از آنچه به ايشان عطا کرده ايم انفاق مى کنند. (3) |
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (4) |
| اينانند که حقاً مؤمنند. براى آنان نزد پروردگارشان درجاتى [بلند] و آمرزش و عطايى ارجمند خواهد بود. (4) |
| كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ (5) |
| همانطور که پروردگارت تو را از خانه ات [به ميدان بدر ]بيرون برد در حاليکه گروهى از مؤمنان جدّاً ناراضى بودند [ولى سرانجامِ آن خير و پيروزى بود تقسيم انفال به طور مساوى نيز با اينکه گروهى از آن ناراضى بودند چنين بود]. (5) |
| يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (6) |
| آنان درباره حق بعد از آنکه روشن شده بود با تو مجادله مى کردند [و از درگيرى نظامى چنان بيم داشتند که ]گويى به سوى مرگ رانده مى شوند در حالى که [به آن ]نظاره مى کنند. (6) |
| وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ (7) |
| و [ياد کنيد ]وقتى را که خدا به شما وعده مى داد که يکى از آن دو گروه (کاروان اقتصادى قريش و اردوى مسلّح آنان) براى شما خواهد بود، و شما دوست مى داشتيد کاروان غير مسلّح برايتان باشد، و خدا مى خواست با کلمات خود حقّ را تثبيت و دنباله کافران را قطع کند. (7) |
| لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (8) |
| تا حقّ را برقرار و باطل را نابود گرداند، اگر چه مجرمان کراهت داشته باشند. (8) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |