سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 182 |
|
۞ وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (41) |
و بدانيد که هر چه را به دست آورديد، يک پنجم آن براى خدا و براى رسول او و براى خويشاوندان و يتيمان و مسکينان و در راه ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايى [حق از باطل ]ـ روزى که آن دو گروه [کافر و مسلمان ]به يکديگر برخورد کردند ـ نازل کرديم، ايمان آورده ايد. و خدا بر هر چيزى تواناست. (41) |
إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَىٰ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ ۚ وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ ۙ وَلَٰكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (42) |
آنگاه که شما در کرانه نزديک تر [به مدينه ]بوديد و آنان در کرانه دورتر، و آن کاروان پايين تر از شما بود. و اگر با هم وعده گذاشته بوديد در وعده خود اختلاف مى کرديد، ولى [بدون وعده قبلى درگير شديد ]تا خدا کارى را که انجام شدنى بود به انجام برساند، تا هر کسى هلاک مى شود از روى دليلى روشن هلاک شود، و هر کسى زندگى مى يابد از روى دليلى روشن زندگى بيابد. و همانا خدا شنوا و داناست. (42) |
إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا ۖ وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ ۗ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (43) |
هنگامى که خدا آنان را در خواب به تو اندک نشان مى داد، و اگر آنان را به تو زياد نشان مى داد سست مى شديد و در کار [دفاع ]کشمک مى کرديد، ولى خدا [شما را ]سالم نگاه داشت. همانا خدا به آنچه در درون سينه هاست آگاه است. (43) |
وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا ۗ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (44) |
و هنگامى که [خدا ]آنان را چون با هم برخورد کرديد، در چشم شما کم نشان مى داد، و شما را نيز در چشم آنان کم نشان مى داد تا کارى را که انجام شدنى بود به انجام رساند. و کارها فقط به خدا بازگردانده مى شود. (44) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (45) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! هنگامى که با گروهى [مهاجم ]برخورد کرديد استوار باشيد و خدا را بسيار ياد کنيد، باشد که ظفر يابيد. (45) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |