| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 184 |
|
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (53) |
| اين بدان سبب است که خدا چنين نبوده است که نعمتى را که به قومى ارزانى داشته است تغيير دهد مگر اين که آنان وضع خودشان را تغيير دهند، و بدان سبب است که خدا شنوا داناست. (53) |
| كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ ۚ وَكُلٌّ كَانُوا ظَالِمِينَ (54) |
| [عادت آنان ]مانند عادت فرعونيان و کسانى است که پيش از آنان بودند که آيات پروردگارشان را تکذيب کردند، پس آنان را به سبب گناهانشان هلاک ساختيم، و فرعونيان را غرق کرديم; و همه ظالم بودند. (54) |
| إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (55) |
| همانا بدترين جنبندگان، نزد خدا کسانى اند که [از روى لجاجت ]کفر ورزيده اند و در نتيجه ايمان نمى آورند. (55) |
| الَّذِينَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ (56) |
| همانان که با ايشان پيمان [صلح ]بستى، سپس هر بار پيمانشان را مى شکنند در حالى که آنان پروا نمى کنند. (56) |
| فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (57) |
| پس اگر [بر تو هجوم آورند و ]در جنگ بر آنان دست يابى با [شدّت عمل درباره ]آنان کسانى را که پشت سرشان قرار دارند [بترسان و ]پراکنده ساز، باشد که عبرت گيرند [و از حمله خوددارى کنند]. (57) |
| وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ (58) |
| و اگر از قومى [که با تو پيمان صلح بسته اند نشانه هايى از پيمان شکنى مى بينى و ]خيانتى احساس مى کنى از راهى صحيح [پيمانشان را ]به سويشان بيفکن [تا از موقعيّت جنگى آگاه شوند ]همانا خدا خائنان را دوست نمى دارد. (58) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ (59) |
| و کسانى که کفر ورزيده اند نپندارند که [از ما ]پيشى گرفته اند. قطعاً آنان نمى توانند [از سلطه ما ]فرار کنند. (59) |
| وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (60) |
| و براى [دفع شرّ ]آنان هر چه توانستيد نيرو و اسب هاى بسته آماده کنيد، تا دشمنان خدا و دشمنان خودتان و مردم ديگرى غير از آنان را ـ که شما آنها را نمى شناسيد و خدا آنها را مى شناسد ـ با آن بترسانيد. و هر چيزى در راه خدا انفاق کنيد [پاداش آن ]به طور کامل به شما پرداخت مى شود و به شما ستم نخواهد شد. (60) |
| ۞ وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (61) |
| و اگر آنان به صلح مايل شدند تو نيز به آن مايل شو، و بر خدا توکّل کن. همانا او است شنوا و دانا. (61) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |