سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 187 |
|
بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (1) |
[اين] برائتى است از جانب خدا و رسول او نسبت به مشرکانى که شما با آنان پيمان بسته ايد [و آنان پيمان را شکسته اند]. (1) |
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ (2) |
[اى مشرکان پيمان شکن!] اکنون چهار ماه در اين سرزمين بگرديد، ولى بدانيد که شما نمى توانيد از سلطه خدا خارج شويد، و [بدانيد که] خدا رسوا کننده کافران است. (2) |
وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (3) |
و [اين] اعلامى است از جانب خدا و رسول او به عموم مردم در روز حجّ اکبر که خدا و رسولش از مشرکان [پيمان شکن ]بيزارند. پس اگر توبه کرديد براى شما بهتر است، و اگر روى گردانديد بدانيد که شما نمى توانيد از سلطه خدا خارج شويد. و کسانى را که کفر ورزيده اند به عذابى دردآور بشارت ده. (3) |
إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (4) |
[پيمان پيمان شکنان مُلغى است ]امّا مشرکانى که با آنان پيمان بسته ايد، سپس از [پيمان] شما چيزى نکاسته و از هيچ کس بر ضدّ شما پشتيبانى نکرده اند، پيمانشان را براى آنان تا پايان مدتّشان تمام کنيد. همانا خدا تقوا پيشگان را دوست مى دارد. (4) |
فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ۚ فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (5) |
پس هنگامى که آن چهار ماه حرام به پايان رسيد مى توانيد اين مشرکان [پيمان شکن ]را هر جا يافتيد بکشيد، و دستيگرشان کنيد، و آنان را به محاصره درآورديد، و در هر کمينگاهى براى [شکار ]آنان بنشينيد. پس اگر توبه کردند و نماز را بر پا داشتند و زکات دادند آزادشان بگذاريد. همانا خدا آمرزگار و رحيم است. (5) |
وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ (6) |
و اگر يکى از اين مشرکان [پيمان شکن ]به تو پناه آورد پناهش ده تا کلام خدا را بشنود [و در آن بينديشد ]آنگاه [اگر بر کفرش باقى ماند ]او را به مکان امنش برسان. اين بدان سبب است که آنان قومى هستند که نمى دانند. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |