| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 25 |
|
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164) |
| همانا در خلقت آسمان ها و زمين و آمد و رفت شب و روز و کشتى هائى که در درياها به نفع مردم در حرکتند و آبى که خدا از آسمان نازل کرده و زمين را بعد از مردگيش به وسيله آن زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبده اى پراکنده کرده و در تغيير دادن بادها و ابرهاى مسخّر شده ميان آسمان و زمين براى مردمى که عقل خود را به کار مى گيرند نشانه هائى ]عظيم از قدرت خدا [است. (164) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (165) |
| و از مردم کسانى هستند که در برابر خدا همتايانى ]براى او [بر مى گيرند که آنها را همچون دوست داشتن خدا دوست مى دارند ولى آنان که ايمان آورده اند محبّتشان به خدا شديدتر است. و اگر آنان که ظلم کرده اند (مشرکان) وقتى عذاب را مشاهده مى کنند ببينند که همه اقتدار از خداست و خدا سخت عقوبت است ]دچار حسرتى وصف ناپذير خواهند شد[. (165) |
| إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (166) |
| همان وقت که پيشوانان از پيروان بيزارى مى جويند در حالى که عذاب را ديده اند و رابطه هايشان قطع شده است. (166) |
| وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167) |
| و پيروان مى گويند: اى کاش براى ما بازگشتى ]به دنيا [بود تا همانطور که آنان از ما بيزارى جستند ما نيز از آنان بيزارى مى جستيم، اينگونه خدا اعمالشان را ـ که بر آنها مايه حسرتهاست ـ به ايشان مى نماياند و آنان هرگز از آتش بيرون آمدنى نيستند. (167) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (168) |
| اى مردم! از آنچه در زمين است بهره مند شويد حلال و دلپذير و از گامهاى شيطان پيروى نکنيد همانا او دشمنى آشکار براى شماست. (168) |
| إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169) |
| او شما را فقط به بدى و کارهاى بسيار قبيح فرمان مى دهد و ]وا مى دارد [تا آنچه را نمى دانيد بر خدا ببنديد. (169) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |