سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 262 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ (1) |
ا،ل،ر. اينها آيه هاى کتاب [خدا]و قرآنى روشنگر است. (1) |
رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ (2) |
چه بسا کسانى که کفر ورزيدند، آرزو کنند که کاش تسليم [حق]بودند. (2) |
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3) |
رهايشان کن تا بخورند و کامرانى کنند و آرزوها سرگرمشان سازد; پس زود باشد که بدانند. (3) |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ (4) |
و هيچ شهرى را نابود نکرديم مگر اين که براى آن سرنوشتى معين بود. (4) |
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (5) |
هيچ امتى از زمان [انقراض]خود پيش نمى افتد و پس نمى رود. (5) |
وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ (6) |
و گفتند: اى آن کسى که ذکر (قرآن) بر او نازل شده است، بى شک تو ديوانه اى. (6) |
لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (7) |
اگر راست مى گويى چرا فرشتگان را براى ما نمى آورى [تا تو را تصديق کنند]؟ (7) |
مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُنْظَرِينَ (8) |
ما فرشتگان را نازل نمى کنيم مگر به حق، و آن گاه [که فرشتگان نازل شوند]به آنان مهلت داده نمى شود. (8) |
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9) |
به تحقيق ما خودمان ذکر (قرآن) را نازل کرده ايم و بى شک ما [خود] حافظِ آنيم. (9) |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ (10) |
و همانا ما [رسولانى را]پيش از تو در امت هاى پيشين فرستاديم. (10) |
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (11) |
و هيچ رسولى براى آنان نمى آمد مگر اين که او را مسخره مى کردند. (11) |
كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (12) |
بدين گونه آن را در دل مجرمان راه مى دهيم. (12) |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ (13) |
در حالى که به آن [قرآن]ايمان نمى آورند و همانا روش پيشينيان [نيز، بر اين] رفته است (13) |
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ (14) |
و اگر درى از آسمان بر آنان بگشاييم، پس شروع کنند که در آن بالا بروند، (14) |
لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ (15) |
خواهند گفت: جز اين نيست که ما چشم بندى شده ايم; بلکه ما مردمى جادو شده هستيم. (15) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |