| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 276 |
|
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (80) |
| و خدا براى شما خانه هايتان را مايه آرامش قرار داد و از پوست دام ها (شتر، گاو و گوسفند) براى شما خيمه ها قرار داد که هنگام کوچتان و هنگام اقامتتان آنها را سبک مى يابيد و از پشم ها و کرک ها و موهاى آنها اثاثِ خانه و کالا [فراهم کرد که] تا مدتى [بتوانيد از آنها استفاده کنيد]. (80) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) |
| و خدا از آنچه آفريد، براى شما سايه هايى قرار داد و برايتان از کوه ها پناهگاه هايى پديد آورد و براى شما جامه هايى ساخت که از گرما [و سرما] حفظتان مى کند و جامه هايى [مانند زره] که شما را از آسيب جنگتان نگاه مى دارد. [خدا] اين گونه نعمت خود را بر شما تمام مى کند، باشد که تسليم شويد. (81) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82) |
| پس اگر [بعد از اين همه دليل هاى روشن] روى گرداندند [غم مخور]; زيرا تنها رساندنِ آشکار [پيام رسالت] برعهده تو است. (82) |
| يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) |
| نعمت خدا را مى شناسند سپس آن را انکار مى کنند و بيشترشان کافرند. (83) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) |
| و [ياد کن] روزى را که از هر امتى گواهى برمى انگيزيم، آن گاه به آنان که کافر بودند نه اذن داده مى شود [که عذرخواهى کنند] و نه از آنان خواسته مى شود که [با عمل خود] خدا را راضى سازند [;زيرا آخرت سراى عمل نيست]. (84) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) |
| و کسانى که ستم کرده اند چون عذاب را ببينند، نه [عذاب] از آنان سبک مى شود و نه مهلت داده مى شوند. (85) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) |
| و کسانى که شرک ورزيده اند چون شريکان [عبادت] خود را ببينند مى گويند: پروردگارا! اينانند شريکان ما که جز تو مى خوانديم; پس [شريکان] پاسخشان دهند که راستى شما دروغگوييد. (86) |
| وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) |
| و آن روز در پيشگاه خدا سر تسليم فرود آورند و آنچه افترا مى زدند [و بت ها را شريک خدا مى خواندند] از آنان ناپديد و گم مى شود. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |