| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 277 |
|
| الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88) |
| آنان که کافر شدند و [ديگران را] از راه خدا بازداشتند، به سبب فسادى که مى کردند عذابى روى عذابشان مى افزاييم. (88) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (89) |
| و [ياد کن] روزى را که در هر امتى شاهدى از خودشان بر آنان بر مى انگيزيم و تو را [اى پيامبر!] بر اينان شاهد مى آوريم; و اين کتاب را بر تو نازل کرديم که بيانى براى همه چيز و هدايت و رحمت و مژده اى است براى اهل تسليم و طاعت. (89) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (90) |
| همانا خدا به عدالت و احسان و انفاق بر خويشان فرمان مى دهد و از فحشا و کار زشت و ستمگرى نهى مى کند [و] پندتان مى دهد، شايد هشيار شويد. (90) |
| وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا ۚ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (91) |
| و به عهد خدا چون پيمان بستيد وفا کنيد و قسم ها را پس از محکم کردنشان ـ که خدا را بر خود ضامن کرده ايد ـ نشکنيد; بى گمان خدا آنچه را انجام مى دهيد مى داند. (91) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ ۚ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ ۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (92) |
| و مانند آن زنى که رشته خود را پس از محکم تابيدن به صورت پاره پاره گشود نباشيد که سوگندهايتان را [با شکستن آنها ]مايه فساد در ميان خودتان قرار دهيد; با اين دست آويز که امّتى [از نظر امکانات] بر امّتى ديگر فزونى دارد. جز اين نيست که خدا بدين وسيله شما را آزمايش مى کند; و بى شک روز قيامت آنچه را در آن اختلاف داريد براى شما بيان خواهد کرد. (92) |
| وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (93) |
| و اگر خدا مى خواست شما را يک امّت قرار مى داد، ولى هر کس را بخواهد گمراه مى کند و هر کس را بخواهد هدايت مى نمايد، و بى شک از آنچه مى کرديد سؤال خواهيد شد. (93) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |