| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 317 |
|
| وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77) |
| 77 - و همانا به موسى وحى کرديم که بندگانم (بنى اسرائيل) را شبانه کوچ بده، پس براى آنان در [عرض] دريا راهى خشک باز کن، در آن حال نه از رسيدن [فرعونيان ]مى ترسى و نه [از غرق شدن ]بيم دارى. (77) |
| فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78) |
| 78 - پس فرعون با سپاهيانش آنان را دنبال کرد، ولى از دريا فرا گرفت آنان را آنچه فرا گرفت. (78) |
| وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79) |
| 79 - و فرعون قوم خود را گمراه ساخت و هدايت نکرد. (79) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80) |
| 80 - اى بنى اسرائيل! همانا شما را از دشمنتان نجات داديم و با شما در جانب راست طور وعده گذاشتيم و <منّ> و <سلوى> را بر شما فرو فرستاديم. (80) |
| كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81) |
| 81 - از خوردنى هاى مطبوع ـ که روزىِ شما کرديم ـ بخوريد و در مورد آن [از حدود شرعى] تجاوز نکنيد که خشم من بر شما واقع شود و کسى که خشم من بر او واقع شود حتماً سقوط مى کند. (81) |
| وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82) |
| 82 - و بى گمان من آمرزنده کسى هستم که توبه کند و ايمان بياورد و کار شايسته انجام دهد، سپس در راه راست بماند. (82) |
| ۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83) |
| 83 - و اى موسى! چه چيز سبب شد که تو از قوم خود پيشى گرفتى؟ (83) |
| قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84) |
| 84 - گفت: پروردگارا! من به سوى تو شتافتم تا خشنود شوى و آنان اينک در پى منند. (84) |
| قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85) |
| 85 - گفت: همانا ما بعد از [آمدن] تو قومت را آزمايش کرديم و سامرى آنان را گمراه نمود. (85) |
| فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي (86) |
| 86 - پس موسى با خشم و تأسف به سوى قومش بازگشت، گفت: اى قوم من! آيا پروردگارتان وعده اى نيکو به شما نداد؟ آيا مدّت آن بر شما دراز آمد يا خواستيد که خشمى از پروردگارتان بر شما واقع شود که وعده مرا خلاف کرديد؟ (86) |
| قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87) |
| 87 - گفتند: ما به اختيار خود وعده تو را خلاف نکرديم; بلکه وادار شديم که بارهايى از زيورآلات اين قوم را حمل کنيم; پس آنها را [در آتش ]پرتاب کرديم، آن گاه همين گونه سامرى نيز [آنچه با خود داشت در آتش ]افکند. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |