| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 32 |
|
| ۞ وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (203) |
| و خدا را در روزهائى معدود (ايّام تشريق) ياد کنيد پس هر کس عجله کند [و اعما را ]در دو روز [انجام دهد ]گناهى بر او نيست، و هر کس تأخير کند [و اعمال را در سه روز انجام دهد ]نيز گناهى بر او نيست البتّه براى کسى که تقوا پيشه کند. و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد که شما فقط به سوى او محشور مى شويد. (203) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204) |
| و از جمله مردم کسى است که [زيبائى ]گفتار او درباره زندگى دنيا تو را به تعجّب مى آورد، و خدا را بر [صدق ]آنچه در دل خود دارد گواه مى گيرد در حاليکه او سر سخت ترينِ دشمنان است. (204) |
| وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ (205) |
| و هنگامى که [از نزد تو ]برمى گردد مى کوشد که در زمين فساد کند و کشت و نسل را نابود سازد و خدا فساد را دوست نمى دارد. (205) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206) |
| و چون به او گفته شود: از خدا پروا داشته باش غرورش او را وادار به گناه مى کند پس جهنّم براى او کافى است، و راستى چه بد بسترى است. (206) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ (207) |
| و از جمله مردم کسى است که خود را براى طلب رضاى خدا مى فروشد، و خدا به بندگان بسيار مهربان است. (207) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (208) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! همگى در اطاعت و انقياد درآئيد و از گامهاى شيطان پيروى نکنيد همانا او براى شما دشمنى آشکار است. (208) |
| فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (209) |
| پس اگر بعد از آنکه دليل هاى روشن براى شما آمد دچار لغزش شديد بدانيد که خدا عزّتمند و حکيم است. (209) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِكَةُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (210) |
| آيا جز اين انتظار دارند که خدا و فرشتگان در سايبان هائى از ابر به سراغشان بيايند و کار به پايان برسد؟ و همه امور به خدا بازگردانده مى شود. (210) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |