سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 35 |
|
فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (220) |
در مورد دنيا و آخرت، و از تو درباره يتيمان مى پرسند؟ بگو: اصلاحى که به سود آنان باشد بهتر است، و اگر [در معيشت ]با آنان آميزش داشته باشيد [آنها ]برادران شما هستند، و خدا مصلح را از مفسد مى شناسد، و اگر خدا مى خواست شما را [در مورد يتيمان ]به مشقّت مى انداخت، همانا خدا عزّتمند و حکيم است. (220) |
وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (221) |
و با زنان مشرک تا ايمان نياورده اند ازدواج نکنيد، و قطعاً کنيزى مؤمن بهتر از زنى مشرک است هر چند شما را شيفته خود کند. و به مردان مشرک تا ايمان نياورده اند زن ندهيد، و قعطاً برده اى مؤمن بهتر از مردى مشرک است هر چند شما را شيفته خود کند. اينان به سوى آتش فرا مى خوانند، و خدا به اذن خود به بهشت و آمرزش فرا مى خواند و آياتش را براى مردم بيان مى کند باشد که آنان متذکرّ شوند. (221) |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (222) |
و از تو درباره حيض مى پرسند، بگو: آن رنج و آزارى است، پس به هنگام حيض از زنان کناره بگيريد و نزديکشان نشويد تا پاک گردند، پس وقتى که خود را پاکيزه کردند از جائى که خدا به شما امر کرده است بر آنان درآييد، همانا خدا توبه کاران و پاکيزگان را دوست مى دارد. (222) |
نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (223) |
زنان شما کشتزار شما هستند، پس هرگونه خواستيد به کشتزارتان در آييد، و براى خودتان [توشه آخرت ] پيش فرستيد، و از خدا پروا داشته باشيد، و بدانيد که شما او را ملاقات خواهيد کرد، و به مؤمنان بشارت ده. (223) |
وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمَانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (224) |
و براى نيکى کردن و اختيار تقوا نمودن و اصلاح دادن@ ميان مردم، نام خدا را در معرض قسم هاى خود قرار ندهيد، و خدا شنوا و داناست. (224) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |