| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 350 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنْزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (1) |
| [اين] سوره اى است که آن را فرو فرستاديم و [عمل به دستورات] آن را واجب کرديم و در آن آياتى روشن نازل نموديم، باشد که شما هشيار شويد. (1) |
| الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (2) |
| زن زناکار و مرد زناکار را به هر کدام صد ضربه شلا ّق بزنيد و اگر به خدا و روز واپسين ايمان داريد نبايد در دين خدا دلسوزى در باره آن دو، شما را تحت تأثير قرار دهد، و بايد طايفه اى از مؤمنان شاهد مجازات آن دو باشند. (2) |
| الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (3) |
| مرد زناکار نبايد ازدواج کند مگر با زن زناکار يا مشرک، و با زن زناکار نبايد ازداوج کند مگر مرد زناکار يا مشرک، و اين بر مؤمنان حرام شده است. (3) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (4) |
| و کسانى که به زنان پاکدامن نسبت زنا مى دهند سپس چهار شاهد نمى آورند، هشتاد ضربه به آنان بزنيد و هرگز شهادتى را از آنها نپذيريد و اينان خود فاسقند; (4) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (5) |
| مگر کسانى که بعد از آن توبه کنند و [آنچه را خراب کرده اند] اصلاح نمايند که بى شکّ خدا آمرزنده و صاحب رحمت است. (5) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (6) |
| و کسانى که به همسران خود نسبت زنا بدهند و برايشان شاهدانى جز خودشان نباشد، پس هر يک از آنان [براى اثبات ادّعايش] بايد چهار بار شهادت بدهد که به خدا قسم، او راست مى گويد. (6) |
| وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (7) |
| و شهادت پنجم اين است که لعنت خدا بر او باد اگر دروغ گفته باشد. (7) |
| وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (8) |
| و عذاب (مجازات) را از آن زن دفع مى کند اين که چهار بار شهادت بدهد که به خدا قسم آن مرد دروغ گفته است. (8) |
| وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (9) |
| و شهادت پنجم اين است که غضب خدا بر او باد اگر آن مرد راست گفته باشد. (9) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ (10) |
| و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اين که خدا توبه پذير و با حکمت است [چه ها بر سر شما مى آمد!] (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |