سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 352 |
|
۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ وَمَنْ يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۚ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَكَىٰ مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (21) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! از گام هاى شيطان پيروى نکنيد، و هر که از گام هاى شيطان پيروى کند [به بيراهه مى رود،] زيرا شيطان به کار بسيار قبيح و کار ناپسند فرمان مى دهد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز اَحَدى از شما [از گناه] پاک نمى ماند; ولى خدا هر که را بخواهد پاک مى دارد، و خدا شنوا و دانا است. (21) |
وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا ۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (22) |
و صاحبان فزونى و گشايش از شما نبايد از دادن [کمک مالى] به خويشاوندان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دريغ کنند; و بايد [آنان را ]ببخشند و [از آنان] در گذرند; آيا دوست نمى داريد خدا شما را بيامرزد؟ و خدا آمرزگار و صاحب رحمت است. (22) |
إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (23) |
همانا کسانى که به زنانِ پاکدامنِ بى خبرِ مؤمن، تهمت [بى عفّتى] مى زنند، در دنيا و آخرت لعنت مى شوند و براى آنان عذابى بزرگ است، (23) |
يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24) |
در روزى که زبان ها و دست ها و پاهايشان بر ضدشان به آنچه مى کردند شهادت مى دهند. (24) |
يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ (25) |
در آن روز خدا جزاى به حقِّ آنان را به طور کامل مى پردازد و خواهند دانست که خدا همو حقِّ آشکار است. (25) |
الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (26) |
سخنان پليد سزاوار است در باره انسان هاى پليد [گفته شود] و انسان هاى پليد سزاوارند سخنان پليد را [بگويند] و سخنان خوب سزاوار است در باره انسان هاى خوب [گفته شود] و انسان هاى خوب سزاوارند سخنان خوب را [بگويند]. اين خوبان از آنچه [تهمت زنندگان] مى گويند مبّرا هستند; براى آنان آمرزش و عطايى ارزشمند است. (26) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّىٰ تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَىٰ أَهْلِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (27) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! به خانه هايى که خانه هاى شما نيست وارد نشويد تا اين که آشنايى بدهيد و بر اهل آنها سلام کنيد. اين براى شما بهتر است، باشد که متذکّر و هشيار شويد. (27) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |