| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 354 |
|
| وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ ۚ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (32) |
| و مردان و زنان بى همسرتان و غلامان و کنيزان شايسته خود را همسر دهيد; اگر نيازمند باشند خدا از فضل خويش بى نيازشان مى کند; و خدا گشايشمند و دانا است. (32) |
| وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَالَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْرًا ۖ وَآتُوهُمْ مِنْ مَالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ ۚ وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَمَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَحِيمٌ (33) |
| و کسانى که [وسيله] ازدواجى نمى يابند بايد پارسايى پيشه کنند تا خدا از فضل خود توانگرشان سازد. و کسانى از بردگانتان که درخواست مکاتبه (بازخريد خود را) مى کنند، اگر خيرى در آنان سراغ داريد با آنها مکاتبه کنيد و از مال خدا که به شما داده است به ايشان بدهيد; و کنيزانتان را که مى خواهند پاکدامن باشند براى طلب متاع ناپايدار زندگى دنيا به زنا وادار نکنيد; و هر کس وادارشان کند بى شک خدا پس از وادار شدنشان آمرزنده و با رحمت است [و گناهى بر کنيزان نمى نويسد]. (33) |
| وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ وَمَثَلًا مِنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (34) |
| و همانا آياتى روشنگر و شرح حالى از آنان که پيش از شما درگذشتند و اندرزى براى تقواپيشگان به سوى شما نازل کرديم. (34) |
| ۞ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (35) |
| خدا نور آسمان ها و زمين است; مَثَل نور (هدايت) او مانند اين است که در چراغدانى چراغى باشد و آن چراغ در حُباب بلورينى باشد که آن حُباب بلورين گويى ستاره اى درخشان است [و آن چراغ ]از [روغن] درخت زيتونى با برکت افروخته مى شود که نه شرقى است و نه غربى [بلکه در تمام روز آفتاب بر آن مى تابد] و روغن آن [از شدّت زلالى] نزديک است روشنى بدهد اگر چه آتشى به آن نرسيده باشد; نورى است بالاى نورى; خدا هر که را بخواهد به سوى نور خود هدايت مى کند; و خدا براى مردم مَثَل ها مى زند; و خدا به هر چيزى آگاه است. (35) |
| فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ (36) |
| [اين نور هدايت] در خانه هايى است که خدا اذن داده است رفعت يابند و نام او در آنها ذکر شود. در آنها صبحگاهان و شامگاهان وى را تنزيه مى کنند. (36) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |