| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 399 |
|
| فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (24) |
| پس جواب قوم ابراهيم جز اين نبود که گفتند: بکشيدش يا بسوزانيدش پس خدا او را از آن آتش نجات داد، همانا در اين [واقعه] نشانه هايى است [عبرت انگيز] براى مردمى که ايمان دارند. (24) |
| وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (25) |
| و [ابراهيم] گفت: جز اين نيست که شما به خاطر رابطه دوستى ميان خودتان در زندگى دنيا به جاى خدا، بت هايى را [معبود خود] گرفته ايد، آن گاه روز قيامت برخى از شما بعضى ديگر را انکار مى کنند و برخى از شما بعضى ديگر را لعنت مى کنند و جايگاه شما آتش است و هيچ ياورى براى شما نخواهد بود. (25) |
| ۞ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (26) |
| پس لوط او را تصديق کرد و گفت: همانا من به سوى پروردگارم مهاجرت مى کنم که تنها او عزّتمند و حکيم است. (26) |
| وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (27) |
| و اسحاق و يعقوب را به ابراهيم بخشيديم و پيامبرى و کتاب [آسمانى ]را در نسل او قرار داديم و اجرش را در دنيا به او داديم و قطعاً او در آخرت از زمره صالحان است. (27) |
| وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ (28) |
| و لوط را [نيز فرستاديم] آن گاه که به قوم خود گفت: همانا شما اين کار بسيار قبيح را انجام مى دهيد که پيش از شما هيچ يک از مردم جهان آن را انجام نداده اند. (28) |
| أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (29) |
| آيا شما به سراغ مردان مى رويد و راه [تناسل] را قطع مى کنيد و اين کار ناپسند را در انجمن خود [انجام] مى دهيد؟! پس جواب قوم او جز اين نبود که گفتند: اگر تو از راستگويانى عذاب خدا را براى ما بياور. (29) |
| قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ (30) |
| [لوط] گفت: پروردگارا! مرا بر اين قوم فسادگر يارى کن. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |