| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 400 |
|
| وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ (31) |
| و آن گاه که فرستادگان ما با مژده [ميلاد اسحاق] نزد ابراهيم آمدند گفتند: ما حتماً اهل اين شهر را هلاک مى کنيم زيرا اهل آن ستمکاراند. (31) |
| قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (32) |
| گفت: همانا لوط در اين [شهر] است گفتند: ما به کسانى که در آن هستند آگاه تريم، حتماً او و خانواده اش را نجات خواهيم داد مگر زنش را که از باقى ماندگان خواهد بود. (32) |
| وَلَمَّا أَنْ جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (33) |
| و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند به سبب [حضور] آنان بد حال و نگران شد و در کارشان فرو ماند و [آنان به لوط] گفتند: نترس و اندوه مخور همانا ما تو و خانواده ات را نجات خواهيم داد مگر زنت را که از باقى ماندگان خواهد بود. (33) |
| إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (34) |
| ما بر اهل اين شهر به سبب فسقى که انجام مى دهند عذاب سختى از آسمان نازل خواهيم کرد. (34) |
| وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (35) |
| [و چنين کرديم] و همانا از آن [شهر عذاب زده ]نشانه اى نمايان براى مردمى که عقل خود را به کار مى گيرند بر جاى گذاشتيم. (35) |
| وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36) |
| و به سوى [اهل] مدين برادرشان شعيب را [فرستاديم] پس گفت: اى قوم من! خدا را پرستش کنيد و در انتظار روز واپسين باشيد و در زمين به فسادکارى نکوشيد. (36) |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (37) |
| پس او را تکذيب کردند و در نتيجه، زلزله آنان را فراگرفت پس در خانه هاى خود پيکرهايى بى جان گشته و نقش بر زمين شدند. (37) |
| وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تَبَيَّنَ لَكُمْ مِنْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (38) |
| و عاد و ثمود را [نيز هلاک کرديم] و تحقيقاً از مسکن هاى آنان [اين هلاکت ]براى شما نمايان است و شيطان اعمال آنها را برايشان زينت داد و در نتيجه از راه منحرفشان کرد، در حالى که [براى شناخت حق و باطل] بصيرت داشتند. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |