| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 46 |
|
| وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (270) |
| و هر هزينه اى را خرج کنيد يا به هر نذرى ملتزم شويد خدا آن را مى داند. و براى ستمکاران هيچ ياورى نيست. (270) |
| إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (271) |
| اگر صدقات را آشکارا بدهيد خوب کارى است و اگر آنها را مخفى کنيد و به نيازمندان بدهيد براى شما بهتر است و [خدا به پاداش آن ]بعضى از گناهانتان را از شما مى زدايد. و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است. (271) |
| ۞ لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (272) |
| هدايت آنان بر عهده تو نيست، ولى خدا هر که را بخواهد هدايت مى کند; و هرمالى را انفاق کنيد به سود خودتان خواهد بود، و جز در طلب رضاى خدا انفاق نکنيد; و هر مالى را انفاق کنيد به طور کامل به شما داده مى شود; و به شما ستم نخواهد شد. (272) |
| لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (273) |
| [صدقات ]براى نيازمندانى است که در راه خدا [از کسب ]باز مانده اند و نمى توانند [براى کار ]سفر کنند. بى خبرانِ [از حالشان ]آنان را بر اثر شدّت عفّت ورزى بى نياز مى پندارند. آنان را از سيمايشان مى شناسى. از مردم با اصرار سؤال نمى کنند. و هر مالى را انفاق کنيد خدا به آن داناست. (273) |
| الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (274) |
| کسانى که اموالشان را شب و روز و پنهان و آشکار انفاق مى کنند اجرشان براى آنان نزد پروردگارشان خواهد بود، و نه ترسى بر آنان است و نه غمگين مى شوند. (274) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |