| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 464 |
|
| وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (48) |
| و اعمال بدى که کسب کرده اند براى آنان ظاهر مى گردد و عذابى که آن را به استهزا مى گرفتند آنها را فرا مى گيرد. (48) |
| فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (49) |
| پس وقتى که به انسان گزندى برسد ما را مى خواند، سپس چون نعمتى از جانب خود به او عطا کنيم مى گويد: جز اين نيست که اين [نعمت] براساس علمى که داشته ام به من داده شده است [نه] بلکه اين آزمايشى است ولى بيشترشان نمى دانند. (49) |
| قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (50) |
| همانا اين سخن را کسانى [چون قارون] که پيش از اينها بودند نيز گفتند، ولى آنچه کسب مى کردند کارى برايشان نساخت. (50) |
| فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (51) |
| پس [نتيجه] اعمال بدى که کرده بودند به آنان رسيد و ظالمان از اينان (کافران مکّه) نيز به زودى [نتيجه ]اعمال بدى که کرده اند به آنان خواهد رسيد و هرگز نمى توانند بگريزند. (51) |
| أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52) |
| آيا [توجه نکرده و] ندانسته اند که خدا عطاى خود را براى هر که بخواهد توسعه مى دهد و يا تنگ مى کند؟ همانا در اين امر براى مردمى که ايمان دارند نشانه هايى [از قدرت خدا] وجود دارد. (52) |
| ۞ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (53) |
| بگو: اى بندگان من که به زيان خويش [در گناه ]زياده روى کرده ايد، از رحمت خداوند نا اميد نشويد که حتماً خدا همه گناهان را مى بخشد، همانا او خود بسيار آمرزنده و رحيم است. (53) |
| وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (54) |
| و به سوى پروردگارتان بازگرديد و تسليم او شويد پيش از آن که عذابش به سراغ شما بيايد و آن گاه يارى نشويد. (54) |
| وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (55) |
| و از بهترين کتابى که از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است (قرآن) پيروى کنيد پيش از آن که عذاب ناگهان به سراغ شما بيايد در حالى که بى خبريد. (55) |
| أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56) |
| [اين توصيه ها براى اين است] که مبادا کسى بگويد: اى افسوس که در اطاعت خدا تقصير کردم و به راستى از مسخره کنان [آيات او] بودم. (56) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |