| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 47 |
|
| الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (275) |
| کسانى که رِبا مى خورند [در شئون زندگى ]بپا نمى خيزند مگر مانند بپا خاستن کسى که شيطان بر اثر تماس، عقل او را آشفته کرده است، اين بدان سبب است که آنان گفتند: جز اين نيست که داد و ستد مانند رباست. و خدا داد و ستد و احلال و ربا را حرام کرده است. پس هر کس اندرزى از پروردگارش به او برسد و [از ربا ]دست بردارد و آنچه گذشته است براى او خواهد بود و امر او با خداست، و کسانى که [به ربا ]باز گردند آنان اهل آتش اند و در آن جاودان خواهند بود. (275) |
| يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (276) |
| خدا ربا را از ميان مى برد، و صدقات را فزونى مى بخشد، و خدا هيچ شخص بسيار ناسپاس گناه پيشه اى را دوست نمى دارد. (276) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (277) |
| همانا کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده و نماز را برپا داشته و زکات داده اند اجرشان برايشان نزد پروردگارشان خواهد بود و نه ترسى بر آنان است و نه غمگين مى شوند. (277) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (278) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! از خدا پروا داشته باشيد و اگر مؤمنيد آنچه از رِبا باقى مانده است رها کنيد. (278) |
| فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (279) |
| پس اگر نکرديد بدانيد که پيکارى از جانب خدا و رسول او [بر ضدّ شما ]برپاست، و اگر توبه کرديد اصل سرمايه هاى شما مال شماست، نه ظلم مى کنيد و نه ظلم مى بينيد. (279) |
| وَإِنْ كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍ ۚ وَأَنْ تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (280) |
| و اگر [بدهکار ]تنگدستى وجود دارد تا [پيدايش ]گشايشى مهلتى لازم است. و بخشيدن [مطالبات ]براى شما بهتر است اگر بدانيد. (280) |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (281) |
| و از روزى پروا کنيد که در آن به سوى خدا باز گردانده مى شويد، سپس به هر کسى آنچه کسب کرده است به طور کامل داده مى شود، و بر آنان ستم نمى رود. (281) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |