سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 488 |
|
وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ (45) |
و آنان را مى بينى که بر آتش عرضه مى شوند و از ذلّت به خشوع آمده اند، در حالى که زير چشمى نگاه مى کنند و کسانى که ايمان آورده اند مى گويند: همانا زيان کاران کسانى اند که [سرمايه هستى] خود و اهلشان را روز قيامت از دست داده اند، آگاه باشيد که ظالمان در عذابى پايدار خواهند بود. (45) |
وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَاءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ (46) |
و براى آنان جز خدا ياورانى نيست که ياريشان کند و هر کس را خداوند گمراه کند هيچ راهى [براى نجات ]ندارد. (46) |
اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۚ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ (47) |
دعوت پروردگارتان را اجابت کنيد پيش از آن که روزى بيايد که از جانب خدا بازگشتى ندارد آن روز پناهگاهى براى شما نيست و توان هيچ گونه انکارى را نداريد. (47) |
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسَانَ كَفُورٌ (48) |
پس اگر روى گرداندند [نگران مباش] زيرا ما تو را نگهبان آنان نفرستاده ايم، بر عهده تو جز رساندن پيام نيست و راستى هر گاه ما از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم به آن شاد و مغرور مى شود و اگر به سبب کارهايى که قبلاً به دست خود انجام داده اند به آنان بدى برسد [نعمت ها را فراموش مى کنند] چرا که انسان کفران پيشه است. (48) |
لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ (49) |
حاکميّت آسمان ها و زمين مختصّ خداوند است، هر چه بخواهد خلق مى کند، به هر که بخواهد دختران مى بخشد و به هر که بخواهد پسران مى بخشد. (49) |
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (50) |
يا پسران و دخترانى با هم به آنان مى دهد و هر که را بخواهد عقيم مى گرداند، همانا او دانا و توانا است. (50) |
۞ وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (51) |
و هيچ بشرى را نرسد که خدا با او سخن بگويد مگر از راه وحى يا از پشت حجابى، يا اين که فرستاده اى بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحى کند، همانا او بلند مرتبه و حکيم است. (51) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |