| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 5 |
|
| وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا ۙ قَالُوا هَٰذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (25) |
| و به کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند بشارت ده که براى آنها بهشت هائى است که از پائين آنها نهرها جريان دارد، هر بار که از آنها از ثمره اى رزقى به آنان داده شود مى گويند: اين همان چيزى است که قبلا به ما عطا شده بود و برايشان عطائى همانند مى آورند، و برايشان در آنجا همسرانى پاکيزه است، و ايشان در آن جاودانه اند. (25) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ (26) |
| همانا خدا شرم نمى کند از اين که به پشّه اى و بالاتر از آن مثل بزند پس کسانى که ايمان آورده اند مى دانند که آن حقّ است از جانب پروردگارشان، و امّا کسانى که کفر ورزيده اند مى گويند: خدا از اين مَثَل چه اراده کرده است؟ بسيارى را با آن گمراه مى سازد و بسيارى را با آن هدايت مى کند، و با آن جز فاسقان را گمراه نمى کند. (26) |
| الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (27) |
| همانان که عهد خدا را بعد از محکم کردن آن مى شکنند و آنچه را خدا به وصل کردن آن فرمان داده است مى گسلند و در زمين فساد مى کنند، اينان همان زيانکارانند. (27) |
| كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (28) |
| چگونه به خدا کفر مىورزيد در حالى که شما حيات نداشتيد و او حياتتان داد؟ سپس شما را مى ميراند سپس زنده تان مى کند، سپس به سوى او بازگردانده مى شويد. (28) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (29) |
| او است آن کسى که آنچه در زمين است همه را براى شما خلق کرد، و نيز آهنگ آسمان کرد و آنها را به صورت هفت آسمان بپرداخت و او به هر چيزى داناست. (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |