سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 507 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1) |
کسانى که کفر ورزيدند و [مردم را] از راه خداباز داشتند [،خداوند] اعمالشان را تباه کرده است. (1) |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2) |
و آنان که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند و به آنچه بر محمّد نازل شده ـ که همان حق است از پروردگارشان ـ ايمان آورده اند، بدى هايشان را از آنان زدوده و وضع و حال آنها را به سامان مى آورد. (2) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3) |
اين بدان سبب است که آنان که کفر ورزيده اند از باطل پيروى کرده اند و آنان که ايمان آورده اند از حقّ ـ که از پرودگارشان است ـ پيروى کرده اند; اين گونه خدا براى مردم احوالشان را وصف مى کند. (3) |
فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ (4) |
پس وقتى که با[تهاجم] کافران روبه رو شديد آنان را گردن بزنيد تا آن گاه که زمين گيرشان کرديد (و اسير شدند) بندهايشان را محکم ببنديد تا بعداً يا با احسان [و] يا با فديه آزادشان کنيد، [اين دستور ]براى اين است که جنگ [پايان يابد و]بارهايش را بگذارد، اين است [فرمان خدا] و اگر خداوند بخواهد خود، آنان را به کيفر مى رساند وليکن [دستور دفاع داد] تا برخى از شما را به وسيله بعضى ديگر آزمايش کند، و کسانى که در راه خدا کشته شوند اعمالشان را هرگز تباه نمى کند. (4) |
سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ (5) |
آنان را [به سوى مقامات کرامت] هدايت خواهد کرد و وضع و حال آنها را سامان خواهد داد. (5) |
وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ (6) |
و ايشان را به بهشت که بر ايشان وصف کرده است در خواهد آورد. (6) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! اگر خدا را يارى کنيد شما را يارى خواهد کرد و قدم هايتان را ثابت خواهد نمود. (7) |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8) |
و کسانى که کفر ورزيدند برايشان نگون سارى خواهد بود و [خداوند] اعمالشان را تباه مى سازد. (8) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9) |
اين بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است مکروه داشتند، پس اعمالشان را باطل کرد. (9) |
۞ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10) |
پس آيا در زمين سير نکرده اند تا بنگرند که عاقبت کسانى که پيش از آنان بودند چگونه بود؟ خداوند آنان و متعلّقاتشان را از ميان برد و براى کافران امثال آن عقوبت خواهد بود. (10) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ (11) |
اين به خاطر آن است که خدا ياور کسانى است که ايمان آورده اند و اين که کافران ياورى ندارند. (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |