| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 536 |
|
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) |
| سپس به يقين، شما اى گمراهان تکذيب کننده [حقايق]! (51) |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) |
| از درختى از جنس زقّوم خواهيد خورد. (52) |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) |
| و شکم هايتان را از آن پُر خواهيد کرد. (53) |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) |
| آن گاه بر روى آن، از آب داغ خواهيد نوشيد، (54) |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) |
| مانند نوشيدن شتران تشنه. (55) |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56) |
| اين است وسيله پذيرايى آنان در روز جزا. (56) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57) |
| ماييم که شما را آفريديم، پس چرا تصديق نمى کنيد؟ (57) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58) |
| پس به من خبر دهيد نطفه اى که [در رحم ]مى ريزيد، (58) |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59) |
| آيا شما آن را [به صورت انسان] خلق مى کنيد، يا ما خلق کننده ايم؟ (59) |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60) |
| ماييم که مرگ را ميان شما مقدّر کرده ايم، و ما هرگز ناتوان نيستيم، (60) |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61) |
| از اين که امثال شما را به جاى شما بياوريم، و شما را در خلقتى که نمى دانيد درآوريم. (61) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| و قطعاً شما آفرينش اوّل را دانسته ايد، پس چرا [به آفرينش جديد] نمى انديشيد؟ (62) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63) |
| پس به من خبر دهيد که آنچه را مى کاريد، (63) |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64) |
| آيا شما آن را مى رويانيد يا ما روياننده ايم؟ (64) |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65) |
| اگر بخواهيم، آن را کاهى بى دانه مى گردانيم، پس شما از روى تعجّب مى گوييد: (65) |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66) |
| به راستى ما زيان ديده ايم. (66) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67) |
| بلکه ما محروم شده ايم. (67) |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68) |
| پس به من خبر دهيد، اين آب که مى آشاميد، (68) |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69) |
| آيا شما آن را از ابر نازل کرده ايد، يا ما نازل کننده ايم؟ (69) |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70) |
| اگر بخواهيم آن را شور و تلخ قرار مى دهيم، پس چرا شکر نمى کنيد؟ (70) |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71) |
| پس به من خبر دهيد، اين آتشى که مى افروزيد، (71) |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72) |
| آيا شما درخت آن را آفريده ايد، يا ما آفريننده ايم؟ (72) |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73) |
| ما آن را وسيله تذکّر [شما] و بهره مندى بيابان گردان قرار داده ايم. (73) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74) |
| بنابراين، با [ذکر] نام پروردگار بزرگت، او را تنزيه [و نيايش] کن. (74) |
| ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75) |
| پس به جايگاه ها و موقعيّت هاى ستارگان قَسَم مى خورم. (75) |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) |
| و به يقين اين قسمى بزرگ است اگر بدانيد; (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |